Digihaat

Een van de aardige verschijnselen die zich voordoen nu veel internet-gerelateerde ondernemingen op hun gat liggen, is dat veel mensen hun lang verborgen gehouden scepsis tegenover digitale ontwikkelingen eindelijk durven te uiten. Voor sommigen is dat een regelrechte bevrijding. Het overdreven geloof in alles wat digitaal is, maakt plaats voor een normaal gesprek over de voors en tegens ervan.

Natuurlijk is het mooi dat mensen die in groepen samenwerken eenvoudig agenda-informatie kunnen uitwisselen door gebruik te maken van een Palm of een PocketWindows-apparaatje. Maar als ik naar het gemiddelde geklooi kijk aan het einde van de gemiddelde vergadering, dan moet ik daar nu gemiddeld toch wel een beetje om grijnzen. Door de beroerde handschriftherkenning van de meeste apparaten werken veel gebruikers met een soort qwerty-minitoetsenbordje op hun scherm waarop ze met hun bijgeleverde plastic pennetje één-voor-één de letters moeten invoeren. Meestal zit er wel iemand bij die, aangemoedigd door zijn eigen ongemakkelijke gevoel, omstandig gaat uitleggen wat dan wel de voordelen zijn van zo'n elektronische agenda. Je hoort meestal aan zijn stem dat zo iemand vooral zichzelf probeert te overtuigen.

Zelf was ik ook drie jaar lang zo iemand die tegen beter weten in geloofde in het nut van dergelijke digitale parafernalia, maar de afgelopen maand heb ik mijn PDA omgeruild voor een ouderwetse leren agenda. Geweldige handschriftherkenning, eindelijk weer echt overzicht in mijn weken en mijn 'to do'-lijst en nooit meer lege batterijen.

Volgens de verkoper in de kantoorvakhandel verkoopt hij momenteel meerdere luxe agenda's per dag (nog altijd veel goedkoper dan de meeste PDA's) aan herbekeerlingen.

Er kan nog veel meer naar de schroothoop. Digitale boeken bijvoorbeeld. Was het anderhalf jaar geleden nog hip om je met een Rocketbook in de tram te vertonen, nu staat het gelijk aan naar je werk rijden met een ligfiets terwijl je op je Beats-horloge kijkt hoeveel te laat je al bent. Alleen mensen die graag ingewikkeld doen en dat ook nog eens graag uitdragen zie je ermee.

En wat dacht u van interactieve tv? Zullen we die discussie nu dan ook eindelijk maar eens sluiten? De afgelopen jaren is genoegzaam aangetoond dat niemand er écht op zit te wachten. Voor de gemiddelde burger is het aan- en uitzetten van de video in combinatie met af en toe wat zappen al ruim voldoende interactief.

Ik koop regelmatig artikelen online, maar heel vaak lukt het domweg niet om tot een bestelling te komen. Door een gebrekkig aanbod, gebrekkige techniek, beperkte leveringsgebieden enzovoort. Omdat ik stukjes over internet schrijf, kan ik het me niet permitteren om af te haken. Maar ik kan de gewone burger die gewoon serieus werk doet en gewoon zijn vertrouwen in e-commerce verloren heeft, prima begrijpen.

Ik juich de huidige mentale omslag van harte toe. Te veel en te vaak is er de afgelopen jaren door allerlei aanbieders van hardware en software beweerd dat hun aanbod zou leiden tot een enorme vraag. Soms waren we met z'n allen zo gek om het nog te geloven ook. Dat is nu voorgoed voorbij. Digigeloof heeft plaatsgemaakt voor digiscepsis.

Ik kan me zelfs voorstellen dat bij sommigen de digiscepsis omslaat in digihaat. In het radicaal afwijzen van iedere digitale vernieuwing, ongeacht de mogelijkheden. Wanneer je lange tijd gehinderd wordt door halfwerkende technologie, maar je dat altijd stil hebt gehouden omdat je omgeving niets anders deed dan het prijzen van de digitale zegeningen, dan heeft zich in de loop van de tijd een frustratie opgebouwd die nu naar buiten komt.

Of wanneer je 99 procent van je belegde geld hebt verloren omdat je geloofde in het Newconomy-verhaal, dan kun je ook geen wappende mensen in catamaran-veerboten meer zien.

De website Dotcom Failures heeft als subtiele ondertitel: 'Kick 'm While There Down'. Nog even goed natrappen naar alle ondernemers en analisten die ons de afgelopen jaren een rooskleurige digitale toekomst hebben voorspeld. Het is de extreme vorm van een volkomen logische reactie.

We zullen er aan moeten wennen dat veel mensen de afgelopen jaren door een harde leerschool zijn gegaan en de rest van hun leven niet meer goedgelovig in het zoveelste techno-evangelie zullen geloven.

Ben Tiggelaar is zelfstandig schrijver en adviseur ? ben@tiggelaar.nl