Eenmaal, andermaal?

In 1999 opende het 'toonaangevende interactive agency' Razorfish een kantoor in Amsterdam. Managing Director Michael Moore zei toen dat het bureau eind 2000 zo'n honderd man in dienst zou hebben. De strategie van Razorfish in Nederland: "We willen de nummer één end-to-end digital solutionsprovider worden." Wat dat jargon precies betekende, heeft Razorfish kennelijk niet aan klanten duidelijk kunnen maken, want ruim een jaar later stootte het Amerikaanse hoofdkantoor de Nederlandse vestiging af, een week voordat de onderneming aan de Herengracht in Amsterdam failliet werd verklaard. Bij Razorfish in Amsterdam onthield men zich van commentaar. De woordvoerder van het hoofdkantoor in de VS was ook niet bereid het faillissement toe te lichten. "De vestiging in Amsterdam is geen onderdeel meer van de organisatie", was de koele boodschap.

Begin februari 2002 volgde de failissementsverkoop van Razorfish BV. Veel professionele opkopers waren er overigens niet bij. Het publiek bestond hoofdzakelijk uit particulieren op zoek naar een koopje en vertegenwoordigers van beginnende bedrijven. Officieel waren daar geen vertegenwoordigers bij van Razorfish Europe, zoals het bedrijf heet sinds de doorstart eind 2001. (De nieuwe onderneming is zelfstandig maar heeft een licentie op de naam gekocht van Razorfish USA). "Maar het kan zijn dat er een paar medewerkers op persoonlijke titel aanwezig waren om een aandenken van hun vroegere werkgever op de kop te tikken", zegt managing director Stephen Fletcher.