PCM-sites vanaf augustus deels betaald

Dat wordt dus voortaan maar de PCM kranten lezen in de bieb. Daar hoef je nog niet te betalen….

Kranten lezen in de bieb is toch prima! Ik lees ze altijd digitaal, namelijk in de Krantenbank. Heel goed product, is ook gratis.

bieb, cafe, mogelijkheden zat.. het gratis lezen van nieuws is heel normaal en volledig ge-accepteerd gedrag. vreemd dat er de laatste tijd zo'n herrie over gemaakt wordt op het internet.. //rdj

Nieuws gratis, ja vanzelfsprekend. Maar analyses, essays, achtergrondartikelen, die zijn geld waard. Als abonnee vind ik het een fijne gedachte dat er een online archief voor me klaar staat om een en ander terug te kunnen vinden, dan hoef ik nooit iets te bewaren, ik moet alleen onthouden dat ik iets interessants heb gelezen en wat bijbehorende steekwoorden. Het papier kan ik na lezing gelijk weggooien. Ik vind het alleen onhandig dat de freelancers en dergelijke hun werk niet ook ergens op een (desnoods betaalde) homepage zetten. De PCM kranten zouden minstens een database kunnen maken waarmee we de freelancers kunnen vragen of ze een kopietje van de tekst kunnen mailen, desnoods tegen betaling. Dat zou nog eens service zijn. Als de krant het slim aanpakt kunnen ze zelf nog eens de betaling van losse stukken van freelancers voor hun rekening gaan nemen en er een klein beetje per keer aan verdienen.

De diverse sites zijn straks alleen nog maar te raadplegen na registratie. Ik vraag me af wat ze moeten met al die valse gegevens.

Gratis, gratis, gratis. Door gratis gaat alles kapot. Blij dat PCM er eindelijk meer begint, anders kon deze uitgever aan het eind van het jaar een paar titels opdoeken. Trouwens, ik kan nog wel een stafmedewerker gebruiken voor twintig uur per week. Radja, voel jij je geroepen? Wel gratis, hè?

Het is vreemd dat men moet betalen voor het slecht opgezette management van de PCM websites. Indien de sites rustig aan ontwikkeld zouden zijn, kon er meer tijd geinvesteerd worden in het winstgevend maken en houden.M.i. komt het zeker niet sympathiek over om te betalen wat voorheen gratis was. En dat was ook niet de opzet bij de start van de internetactiviteiten van PCM. Ik hoop dat men terugkomt op die beslissing nadat gebleken is dat het betalen het bezoek aan de website eerder doet dalen dan toenemen.

Zo lang er nog alternatieven zijn zal slechts een select groepje gaan betalen, zeker wordt dit wel de toekomst en zal het helpen om van Internet een goede informatiebron te maken zonder veel te veel kaf onder het koren. Tot die tijd zullen de verliezen voor deze 'pioniers' alleen maar toenemen en worden de vruchten straks geplukt door hun opvolgers want echt veel geld hebben deze (noodleidende) bedrijven niet. Men wil krampachtig op een rijdende trein springen waarvan het niet zeker is welke kant hij uitgaat. Moraal: heeft de papieren krant nog wel toekomst (je mag verwachten dat de papierprijs zal stijgen en het abonneebestand verder zal afnemen, advertentie-inkomsten komen daardoor onder druk en het dilemma wordt alsmaar groter.) Hoe graaf ik mijn eigen graf?

ReindeR, Helaas staan vele freelancers ook niet toe, dat hun artikelen op die wijze gevonden worden. Zij willen absoluut niet in een databank worden opgenomen, of het nou voor intern, extern of geen gebruik is. Daarmee staan zij overigens in hun recht. PCM zou niets liever willen dan een volledige databank hebben.

Een prima ontwikkeling dit. Er wordt gewoon gewerkt om online content te creëren en te plaatsen, en blijkbaar voelt PCM zich zeker genoeg om die kosten zolangzamerhand door te berekenen aan de afnemers. Of het ze lukt is vraag twee, maar de tijd van Alles Gratis is echt voorbij. Radja, in de trein ligt ook nog wel eens achtergelaten krantje. En als je dan de conducteur heel vriendelijk uitlegt dat je de trein alleen bent ingestapt om dat krantje op te halen en niet om te reizen hoef je daar vast ook niet te betalen. Of zo.

Natuurlijk moet er betaald worden voor de krantenedities op internet. Het gaat immers niet om de vorm (ook niet om de layout van de site), maar om het nieuws. De daadwerkelijke uitdaging zit in het redactionele gedeelte en daar mag door de gebruikers best voor betaald worden, tenzij men echt geen bezwaar heeft tegen een stortvloed aan pop-ups. Op korte termijn zullen er gratis aanbieders blijven, maar die zullen volgens mij langzaam maar zeker verdwijnen. In Nederland was het wachten wie het eerst de stap zou maken, dat is PCM geworden. Gratis is niet meer dan een promotiemiddel van de aanbieders, geen voorrecht van de internetter.

>Gratis, gratis, gratis. Door gratis gaat alles kapot. onzin. Gratis houdt de wereld draaiend. Of beweert u dat door vrijwilligerswerk de wereld kapot gaat? //rdj

Einde PCM-websites. Een enkel PCM-archief is genoeg, ik wil op onderwerp en datum kunnen zoeken, niet op bron. Nu zeker vier maal apart registreren en/of betalen? Onzin, dan maar de bieb. Diversiteit in medialand is een mooi idee, maar PCM gaat eraan ten onder. Take the loss, stekker uit al die sites. Centraal archief, uit te besteden aan specialist. Krantensites alleen maar voor reclame, abonnementinfo en klantenservice t.b.v de papieren editie.ziezo.

Het is opmerkelijk hoe weinig kennis er is als het gaat over de mogelijkheden van het Internet. PCM heeft het in ieder geval nooit begrepen en geeft ook nu weer aan dat het als zinkend schip de sporadisch aanwezige reddingssloepen probeert te bemannen zonder enig reddingsboot onderweg.Van veel content op papier (achtergronden van het nieuws, filosofie en ach… zelfs een omstreden en niet meer echt serieus te nemen haringtest van het AD) is een aardige content-uitwisseling te maken. Zoals Emerce al tijden laat zien: wekelijks doorwrochten artikelen, niet altijd even luchtig te lezen, maar met een website die dagelijks nieuwigheden presenteert met de mogelijkheid tot interactie.Wat moeten we met langdradige artikelen van de Volkskrant, tegen betaling te lezen op een beeldscherm? Uitprinten? Mijn krantenkiosk is op de hoek. Nabestellen kan aan de Wibautstraat.Extra cultuur? Het wemelt van de cultuur op het Internet. Zonder zurig venijn, druipend uit de vilijne pennetjes van mislukte School voor de Kunsten-redacteuren van De Volkskrant.Zinkende supertankers als PCM en KPN klampen zich vast aan ooit opgelaten luchtballonnetjes. Vraag vooral meer voor je diensten, terwijl je de diensten uitholt. Zelfs de toch talrijke gevallen van mismanagement die ons nu elke dag worden gemeld door onder meer de PCM-kranten, dringt niet door in het Nederlandse topmanagement. Leest Smaling zijn eigen kranten wel?

Het is natuurlijk de vraag wat er gebeurt op het moment dat delen van een site niet meer gratis zijn. Er is wat dat betreft nog niet zo heel veel uitgeprobeerd. Ik ken een aardig voorbeeld van een Engelse website die net als Emerce internet nieuws aanbiedt, NetImperative.com. Deze site ging over tot een betaald lidmaatschap vorig jaar: al het nieuws is nog steeds 48 uur lang gratis te lezen, maar om er daarna nog gebruik van te maken moet je 'lid' zijn: 99 Pond per jaar voor personen, 999 Pond voor bedrijven. Het aardige resultaat was dat het bezoek aan de site ontzettend omhoog ging: heel veel bezoekers wilden in de 48 uur dat ze gratis wel al het nieuws konden lezen, ook echt daadwerkelijk zoveel mogelijk nieuws tot zich nemen en traffic nam zeer toe (met gunstig effect op de inkomsten uit advertenties). En anderen, vooral bedrijven, namen inderdaad een abonnement (als persoon…). Om daarna misschien die archieven niet eens zo vaak te gebruiken, dat weet je niet. Die betalen voor toegang, niet voor gebruik. Net zoals ik niet alle kranten, of elke krant waarop ik geaboneerd ben uitspel. Ik betaal niet altijd voor de info, maar voor mogelijk toegang ertoe. Ook is er nog niet zo heel veel ervaring met wat de waarde van digitale informatie is voor consumenten. Eeen paar tonen van een bekend liedje voor je telefoon zijn als ringtone evenveel waard als de hele single. Produktiekosten staan niet altijd in een logische verhouding tot de opbrengsten. Op de interactieve kruiswoordpuzzel van de New York Times kun je een abonnement nemen voor 20 dollar per jaar – en zo'n 90.000 mensen doen dat. Die puzzel is een stuk minder kostbaar dan de zeer hoogwaardige journalistieke bijdragen in de krant – maar levert zo wel meer op. Fanclubs betalen met liefde voor hun club – dat is iets anders dan betalen voor informatie, je betaalt voor het gevoel dat je ergens bij hoort en bijzonder bent. Sommige websites kunnen dit gevoel ook uitbuiten. Er is nog niet zo veel bekend waar mensen geld voor over hebben online, en het is vaak moeilijk te bepalen voor degenen die de informatie produceren. Die gaan er namelijk snel van uit dat de waarde van informatie direct gerelateerd is aan produktiewaarde. Dat is niet zo. Bovendien is het verkopen zelf ook een hele toer. Dat PCM bij haar uitgaves gaat experimenteren, lijkt me dus goed. Jammer natuurlijk voor de gebruikers, maar goed voor de industrie. Ik ben benieuwd of het zal lukken abonnees te werven, en vooral hoe ze dat zullen doen. Zouden ze de kranten zelf ook inzetten?

Ik verbaas me een beetje over de reactie van Monique van Dusseldorp. Als (haast zelfbenoemd) expert op het gebied van interactieve media mis ik de kritische noot noot in haar verhaal. Zoals zij zelf al jaren aangeeft is de betaalbereidheid van de consument groter als die zijn mening kwijt kan (zie de populariteit van chat, email en reacties op gepubliceerde artikelen op websites), dan te betalen voor content op het Internet, of via gsm. I-Mode moet zich – althans hier in Nederland – nog bewijzen.Is het niet zo dat u zelf, mevrouw Van Dusseldorp, nog geen maand geleden heeft verkondigd dat de consument niet wil betalen voor content, maar dat het Internet moet worden gezien als overdrachtsmedium van eigengestuurde (door de 'gewone mens') boodschappen? Net als de telefoon? U bent de eerste om telkens met voorbeelden (kapsel van Krabbé in de Postcodeloterijshow, gsm en internetinteractie bij de Nationale IQ-test) aan te tonen dat het zo is.Waar dagbladen te kampen hebben met een vrij dramatische terugval in abonneebestanden, de term 'ontlezing' rondwaart als is het een spook dat bestreden moet worden (liefst met de nieuwe media, want wij traditionele uitgevers zijn ook modern!), is de kans op falen groot.Het falen bij PCM ligt in de historie. Niet in de toekomst.

Niet doen of goed doen. Internet is plat, elke andere nieuwspagina die zonder login bereikbaar is is slechts 1 klik verderop verkrijgbaar. Die drempel bij de diverse PCM sites is zondermeer goed nieuws voor de sites zonder drempel. PCM vergeet ook weer dat sites via zoekmachines worden gevonden. Ze doen met gigantische hoeveelheden geld mee aan het spelletje "web" zonder ook maar een beetje te hebben begrepen waarom het web zo'n succes is (compatibiliteit) en dat een voor zoekmachines goed toegankelijk archief zorgt voor =veel= meer interesse voor een site, wat vroeger alleen geschikt was voor het verpakken van vis kan via internet nog nieuwe kijkers opleveren. Triest om te zien. Heel PCM had prima met 1 nieuwssite kunnen werken en voor de krantensites degelijke wervende PR sites kunnen neerzetten, bijvoorbeeld met de headlines zodat je alvast weet wat er in je papieren krant komt die straks op de mat ligt of wil gaan kopen. Appetizers. Niet doen of goed doen, in ieder geval eerst de diverse gebruiksaanwijzingen goed lezen.

Naar aanleiding van de reactie van Rene Schoenmaker: ik denk dat gebruikers van interactieve media vaak meer over hebben voor het 'zenden' dan voor het ontvangen van informatie. Ik heb daar inderdaad regelmatig over geschreven. Dat wil niet zeggen dat het onmogelijk is om voor sommige informatie een bijdrage te vragen, en ik heb daar in mijn reactie een aantal voorbeelden van gegeven. Het is niet altijd makkelijk om te begrijpen welke informatie voor de gebruikers belangrijk en interessant is, en wat precies de motieven zijn voor betalen. De informatie die PCM produceert wordt zowel door individuele consumenten als bedrijven aangeschaft. Volgens mij is op dat gebied nog wel wat uit te proberen, zie bijvoorbeeld het netimperative voorbeeld. Toen ik zelf toegang wilde tot de online FD archieven, moest ik daar een abonnement bijnemen – koppelverkoop. Dat is ook een vorm. Zelf produceren wij een nieuwssite, Europemedia, die voor consumenten gratis is, maar waaruit inkomsten komen door syndicatie aan grote databases en andere nieuwsbronnen. Etc – er zijn wel degelijk mogelijkheden, en er zou best wat meer onderzocht kunnen worden wat werkt en wat niet. Vandaar mijn korte bijdrage. (Ik heb vier jaar geleden een bedrijf opgericht dat zich vooral met nieuwe media ontwikkelingen bezighoudt overigens – vandaar mijn interesse in het onderwerp. De suggestie van Schoenmaker dat ik onterecht mij zelf als wat dan ook zou profileren is vervelend, en hoort volgens mij niet in dit forum thuis).

Ik heb niet zozeer gezegd dat mevrouw Van Dusseldorp zich "onterecht" profileert als expert op het gebied van interactieve media. Ik impliceerde dat zij zich vaak profileert als expert (herhaling is de kracht van reclame), waarbij ik niet voorbij ga aan haar bijdrage in verleden en toekomst in in ieder geval de discussie en insights op dit gebied. Het is niet voor niets dat mevrouw Van Dusseldorp nationaal en internationaal wordt betrokken bij pilots en adviezen, vooral op overheidsniveau. Niettemin speelt het overleven van PCM (on-print en on-line) zich af in een minder vrijblijvende -haast naieve- wereld dan mevrouw Van Dusseldorp zich waant. Zoals ook blijkt uit de reactie op mijn vorig schrijven. Niet alleen gaat u, mevrouw Van Dusseldorp, volkomen voorbij aan het verschil van karakter (en meer nog: bedrijfsvoering) van het FD en de met elkaar rollebollende PCM-kranten, tevens ziet u de noodsprong van PCM na eerst de miljoeneninjectie in PIM en het vervolgens in drie maanden elimineren ervan, het ontbreken van man/vrouw- en veerkracht in het concern, nog immer de vrolijkheid van het onderzoeken van wat kan en niet kan. 'Er zou best wat meer onderzocht kunnen worden wat weekt en wat niet', zegt u. In dit specifieke geval zou ik PCM dat niet meer aanraden. ps. Is het mevrouw of mejuffrouw?

Interessant experiment, het roept in ieder geval veel reacties op. Het hele idee van betalen is gebaseerd op verliezen die geleden worden op de online versie van de kranten. Om dat op te lossen moet er zwaar geinvesteerd worden in beveiligingsoplossingen en betrouwbare betalingssystemen waar uiteindelijk micro-payments mee gedaan kunnen worden. Er zullen heel veel micro-payments gedaan moeten worden om al die investeringen terug te verdienen. Zijn er wel genoeg mensen bereid om te betalen? Juist een medium als Internet leent zich ervoor om snel van aanbieder te wisselen. Je wilt nieuws, maar de AD-site is wat traag? Dan switch je toch naar die van de Volkskrant. Bij de een moet je betalen? Dan switch je toch naar de ander. Voor abonnees is het een prima service dat zij zonder extra te betalen toegang krijgen tot een archief. Houdt wel in dat iedere abonnee een toegangscode moet krijgen. Hoe simpel om je buurman die het AD leest te vragen wat zijn code is, zodat jij alsnog gratis online kunt lezen? Deze keuze van PCM leidt tot te hoge investeringen die niet terugverdiend worden. De potentiele klanten hebben genoeg alternatieven.

Aan het eind van de dag gaat het toch om opbrengsten en kosten. Ik hoop van harte dat PCM voldoende aandacht besteed aan het onderzoeken van de reeds aanwezige businessmodellen en goed luistert naar de wensen van de eindgebruiker. Klanten van betaalde nieuwsdiensten zijn vaak tevreden omdat ze in ruil voor een financiële bijdrage toegang krijgen tot gestructureerde informatie, gerubriceerd naar onderwerp uit alle relevante bronnen in een formaat dat geschikt is voor het internet (kort en krachtig). Aanvullende diensten als een e-mail attenderingsservice op relevante artikelen, het kunnen nabestellen van de originele artikelen, etc kunnen daar nog een steentje aan bij dragen. Eindgebruikers die alleen op zoek zijn naar een online vervanging van 'de krant op de deurmat' zullen tot in de lengte van dagen gebruik blijven maken van gratis diensten. (Zakelijke) eindgebruikers die structuur aan willen brengen in hun dagelijkse informatievoorziening staan open voor betaalde alternatieven. Dat bewijzen bedrijven als MarketingData en Novum nieuws al jaren.