Column: turning point voor Neelie Kroes

Toen ik in 2014 vernam dat Neelie Kroes spoedig tot startup-ambassadeur zou worden benoemd, was ik verrast. En niet meteen enthousiast, ondanks dat ze vanuit Brussel al menig (telecom-)monopolist op de knieën had gekregen.

Want dankzij Kroes zal het appen en bellen vanaf de Spaanse Costa’s tegen woekertarieven spoedig verleden tijd zijn. En ja, sinds ik haar als minister van Verkeer en Waterstaat voor het eerst ontmoette, had ze al een indrukwekkend cv opgebouwd. Zo imponerend zelfs dat als ze een paar decennia later was geboren zij het met gemak tot minister-president had geschopt.

Ik was destijds vooral verrast door haar carrièreswitch, van vice-president van de EU tot ambassadrice van de Nederlandse startupscene. Wat begreep deze dame in mantelpakje nou van de wereld van hoodies en sneakers? En welk verschil kon Kroes – die haar gepensioengerechtigde leeftijd al lang had bereikt – eigenlijk nog maken?

Veel, zo luidt het antwoord. Want in no time ontpopte ze zich tot boegbeeld van een sector die tot dan toe nauwelijks serieus werd genomen. En verscheen ze op Demo Days, conferenties, wist ze jonge ondernemers te inspireren en zette ze het fenomeen startups bij zowel de politiek als het bedrijfsleven op de agenda. Met immer de boodschap om startups als een investering in de eigen toekomst te zien. Tegelijkertijd zette ze ook nog even StartupDelta op en haalde ze een aantal multinationals naar de Hollandse polder.

Als kers op de taart, want ze zwaait dit jaar weer af, wist ze onder meer ook de CEO van Apple en Uber te strikken voor het Startup Fest dat eind mei in Amsterdam wordt gehouden. Een hoogtepunt voor veel Nederlandse entrepreneurs. En een mogelijk turning point voor innovatief Nederland.

Maar dan gaat ze er toch echt mee stoppen. Althans met haar ambassadeurschap. Want recentelijk werd bekend dat ze toetreedt tot de directie van Salesforce. Geen kleine jongen in onze business, en vast niet haar laatste wapenfeit. Rijst de vraag of haar ambassadeurswerk geen opvolging behoeft. Of heeft ze haar taak zo goed gedaan dat de startupspirit voor eens en altijd over onze polder blijft rondwaren? Wie het weet, mag het zeggen. Maar één ding staat voor mij als een paal boven water: ‘Neelie is a hard act to follow’.

*) Dit artikel werd eerder gepubliceerd in het aprilnummer van Emerce magazine (#148)