Over het verband tussen (out-)sourcing en een huwelijk

De laatste tijd staan bijna alle congressen en seminars over (out-)sourcing in het teken van “de samenwerking” en/of “het partnership”, waarbij de vraag- en aanbodkant gezamenlijk in grote blijdschap verkondigen dat de “samenwerking” of “het partnership” ook contractueel zo is vastgelegd.

De vraag die mij als advocaat intrigeert, is wat die contractueel vastgelegde samenwerking of partnership dan behelst? En dat is waar volgens mij een parallel getrokken kan worden met het sluiten van een huwelijk. Met andere woorden, is zo’n (out-)sourcing dan eerder een huwelijk in gemeenschap van goederen, of een huwelijk op huwelijkse voorwaarden?

Huwelijk
Neem bijvoorbeeld dit huwelijk: Twee mensen zijn uiterst gelukkig met elkaar, ze hebben een mooi huis, met een mooie auto voor de deur en hebben twee schatten van kinderen. Het ultieme partnership, zou ik zeggen. Maar hebben ze dat ook zo contractueel vastgelegd? Dan ga ik u teleurstellen. Ik vind namelijk van niet. Ze zijn namelijk getrouwd op huwelijkse voorwaarden. Dat wil zeggen dat zij – terwijl liefde nota bene blind maakt –  dus afspraken hebben gemaakt over hoe met elkaar om te gaan bij een vroegtijdige ‘exit’. U kent het wel: “CD van jou, CD van mij of CD van ons allebei”.

Outsourcing op huwelijkse voorwaarden
Sourcen en outsourcen is eigenlijk ook een beetje trouwen. Immers, je besluit voor lange tijd met elkaar samen te zijn – bij outsourcing gauw zo’n 7 jaar en dat is tegenwoordig lang voor een huwelijk. Wat behelst nu dan het contractueel vastleggen van een “samenwerking” of “het partnership”? Gezien de blijdschap waarmee de boodschap wordt verkondigd, lijkt het te duiden op een huwelijk in gemeenschap van goederen.

Niets is minder waar, vrees ik. Een goed outsourcing contract bevat een regeling omtrent de eventuele overgang van personeel, de overdracht van goederen en contracten en zoomt in op intellectuele eigendomsrechten. En een goed contract bevat een uitgebreide exit-clausule. Zie daar de vergelijking met “CD van jou, CD van mij of CD van ons allebei”. Idem voor de aansprakelijkheid van de outsourcing provider. Ik ken geen één outsourcing provider die zijn aansprakelijkheid in een outsourcing contract niet heeft beperkt. Ten slotte noem ik nog de opkomende trend rond gain sharing – namelijk dat de outsourcing provider meedeelt in de winst en de besparingen genoten door de afnemer. Het is mijn ervaring dat afnemers hier, in ieder geval tot op heden, nog weinig gecharmeerd van zijn.

Goed partnership
Maar zegt dat nou dat een samenwerking of een partnership niet bestaat in outsourcing deals? Nee, dat zeg ik in zijn geheel niet. Sterker nog, ik denk dat een goede samenwerking van cruciaal belang is bij het welslagen van een (out-)sourcing deal. Maar wat ik ook zeg is dat de (juridische) waarde van het contractueel opnemen van “de samenwerking” en/of “het partnership” beperkt is. Leg wat mij betreft elkaars rechten en plichten duidelijk vast, en neem en regeling op over hoe uit elkaar te gaan. Kortom; trouw op huwelijkse voorwaarden. Het hoeft een mooie samenwerking niet in de weg te staan. Het heeft tussen veel echtgenoten in ieder geval al geleid tot een waanzinnig partnership.