Moet de privacy discussie anders worden gevoerd?
“Privacy is afwijkend en openheid is de norm”. Deze uitspraak werd in 2013 gedaan door Google’s Chief Internet Evangelist Vincent Cerf op een FTC Event. De uitspraak deed internationaal veel stof opwaaien. De privacy van vroeger bestaat volgens Cerf eigenlijk niet meer, in feite wordt privacy momenteel gedreven door technologie. In zijn optiek zouden we moeten leren leven met een maatschappij waarin openheid de norm is en privacy niet bestaat.
Ben van der Burg, columnist bij BNR, schreef over hetzelfde onderwerp in zijn wekelijkse column. Hij wees vooral op het gevaar van hackers. Zij zouden de macht grijpen wanneer allerlei persoonlijke gegevens openbaar zouden zijn. Bepaalt een kleine groep in de toekomst wat er wel en niet openbaar wordt gemaakt van een individu? Of zouden we dat zelf in de hand moeten hebben?
Een gevoelig onderwerp…
Discussies over privacy liggen, ook in Nederland, erg gevoelig. Iedereen herinnert de uitgebreide discussies rondom het elektronisch patiëntendossier en het risico van het toegankelijk worden van (intieme) persoonlijke gegevens voor derden.
En ook vorig jaar laaide nog een hevige discussie op naar aanleiding van een bericht in het FD waarin stond dat de ING betalingsverkeer (geanonimiseerd) wil verkopen aan derden om op basis van de bestedingen gepersonaliseerde aanbiedingen te kunnen doen. Volgens de algemene publieke opinie kon de bank dat toch niet doen en leidde uiteindelijk zelfs tot Kamervragen!
In de Nederlandse grondwet is de privacybescherming ook duidelijk verankerd in artikel 10. ‘Ieder heeft, behoudens bij of krachtens de wet te stellen beperkingen, recht op eerbiediging van zijn persoonlijke levenssfeer’. Een duidelijke scheidslijn! Of toch niet…
China, het land zonder privacy
Het is zowel binnen China als daarbuiten bekend dat in het land privacy met voeten wordt getreden of misschien zelf niet bestaat. Online gegevens worden continue gemonitord en op basis hiervan worden mensen aangesproken of soms zelfs opgepakt. Artikel 10 van onze grondwet is hier zeker niet van toepassing.
En toch creëert deze beperking ook een kans. Gebruikers in China zijn zich heel erg bewust van het feit dat privacy niet bestaat. De grote steden zijn bovendien bijzonder druk en mensen zijn daardoor gewend dat er altijd mensen om hun heen zijn. Chinezen hebben gemis aan privacy daardoor (deels) geaccepteerd als fact of life. Waarom zou ik moeite doen om mijn gegevens te beschermen, terwijl het afgeven van persoonlijke gegevens mogelijk ook voordelen op kan leveren? Is het immers niet zo dat ik veel beter op maat kan worden bediend als gedetailleerd bekend is, wie ik ben, wat ik wil en hoeveel ik bijvoorbeeld kan besteden?
In maart heb ik een bezoek gebracht aan diverse grote mediabedrijven in China waaronder Baidu en Alibaba. Tevens heb ik de kans gehad om in persoonlijke gesprekken met jongeren te bekijken op welke wijze zij gebruik maken van de online mogelijkheden op bijvoorbeeld hun smartphone. Naar aanleiding van die week, realiseer je je ineens dat het wegvallen van privacy beperkingen ook enorm veel additionele mogelijkheden biedt ten aanzien van het aanbieden van gepersonaliseerde content en toepassingen. Zij worden online veel beter op hun wenken bediend en zien privacy helemaal niet als een issue.
Voeren wij de discussie niet verkeerd?
Een andere benadering
In de huidige tijd vinden wij het steeds belangrijker om informatie op maat te krijgen. Alle organisaties die bezig zijn om hun online aanwezigheid te verbeteren, zoeken naar mogelijkheden om beter te personaliseren en informatie ‘binnen de context’ aan te bieden. U wilt immers ook geen aanbieding van uw energieaanbieder ontvangen als u al klant bij ze bent? Of een mail krijgen van een telefoonaanbieder als u net een nieuwe telefoon heeft aangeschaft? En misschien wilt u wel doktersadvies op maat als op basis van uw zoekgedrag en uw gezondheidsprofiel blijkt dat er misschien wel iets aan de hand is met uw gesteldheid?
Dit is echter alleen mogelijk als u gegevens achterlaat, het liefst zoveel mogelijk. Hiermee wordt het nog beter om u op maat te bedienen en alleen de relevante informatie te tonen. En hier komt de privacy discussie weer om de hoek kijken: U wilt immers eigenlijk zo min mogelijk delen of alleen het hoogst noodzakelijke. Kijk maar naar de discussie rondom het bericht van de ING. Was het niet alleen maar bedoeld om u beter te kunnen bedienen (los van de commerciële winst voor de ING uiteraard)?
Ik vind dat het tijd wordt dat we de discussie omdraaien en daarbij enigszins leren van het Chinese voorbeeld. Kunnen we niet het basisprincipe hanteren dat alles openbaar is, tenzij…? En dan een soort opt-out (zoals bijvoorbeeld het bel-me-niet register) bedenken voor zaken die ik echt niet wil delen?
Volgens mij geven we hiermee de privacy discussie een andere dimensie die niet zover gaat als de stelling van Vincent Cerf, maar wel meer recht doet aan de huidige tijd!
Ik ben benieuwd naar uw mening…
Gerelateerd event
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
6 Reacties
Andre
Volgens mij kan je een discussie niet omdraaien, maar slechts deelnemen. En u voert een argument in dat min of meet tegen privacy is. Volgens mij kan ieder weldenkend persoon zijn mate van privacy momenteel zelf bepalen.
Je kiest voor een patiëntenddossier, cookies, social media accounts, een persoonlijke ‘kortings’pas van wat voor winkel dan ook, etcetera. Wil je van bepaalde voordelen genieten dan lever je daar wat privacy voor in, en anders niet.
Bart Omlo
Beste Andre,
Dank voor je reactie. Ik ben het helemaal met je eens dat mensen zelf zouden moeten bepalen wat ze willen delen, maar het probleem is dat er momenteel heel veel al wordt geregeld vanuit de privacybeschermingsgedachte. Dit komt naar mijn mening dus door de wijze waarop de discussie wordt gevoerd. Hiermee kun je het misschien dus wel willen delen, maar kan het eigenlijk niet. Als je de discussie omdraait ontstaat er mogelijk een situatie waar men het echt zelf kan bepalen. Openbaar, tenzij…
Marcel
China kent ook geen democratie en dat biedt veel voordelen… Moeten we dat in Nederland dan ook bespreekbaar maken?
Met het opgeven van privacy geven we uiteindelijk misschien onze vrijheid op. Ik denk dat mensen die dit serieus overwegen de gevaren onvoldoende inzien…
Bart Omlo
Hi Marcel,
Dank voor je reactie. Laten we vooral niet het voorbeeld van China volgen ten aanzien van de wijze van het besturen van het land (en haar onderdanen), maar wel kijken naar de mogelijkheden die we online kunnen bieden als wij op een andere manier naar de privacy kijken. Meer kijken naar de kansen en minder de bedreigingen…
Henk-Jan
Hallo Bart,
Je spreekt m.i. terecht over kleine groepen. Helaas zien we in de huidige maatschappij dat kleine groepen toch in staat zijn om de grote massa in de greep te houden. Bijvoorbeeld (om even on topic te blijven) onlangs de DDOS aanval op Ziggo, maar off-topic zijn er nog veel meer kleine groepen die de Nederlandse maatschappij veel geld kosten en heel veel discussie uitlokken. Dit heeft natuurlijk in het verleden geleid tot veranderingen die tegenwoordig als vooruitstrevend worden gezien, maar toen was ‘men’ tegen.
In dat licht weet ik niet of wij ons recht op privacy grotendeels op moeten geven. Ik stoor mij idd ook aan de op naam gestelde reclame van een gasleverancier, terwijl ik geen gasaansluiting heb. Maar ik voelde mij niet helemaal happy toen ik onlangs voor een telefooncontract telefonisch mijn gegevens moest doorgeven, en er bij aflevering van de telefoon digitale kopieen werden gemaakt van mijn rijbewijs en bankpas. Daarbij let ik ook op internetadressen voor ik ze aanklik. Is het wel de site van het bedrijf waar ik heen wil. Of toch phishing? Dat is wel het gevolg van enerzijds de kleine groep criminelen, anderzijds van de kleine groep ‘privacywaakhonden’ die ons regelmatig voorhoudt op te passen met het internetgedrag. Wat ik niet uit jouw stuk op kan maken, is of de Chinees dan ook alles maar laat monitoren, of toch een aantal gegevens niet prijsgeeft, uit angst voor represailles.
Ik ben iemand die bijna zonder te lezen de cookies accepteert, en het eerder hinderlijk dan goed vind dat elke site toestemming moet vragen om cookies te mogen plaatsen. In dat opzicht ga ik dus met jou mee dat de omgekeerde opt-out mogelijk zou moeten zijn. Maar toch ben ik blij met de mensen die mij bewust hebben gemaakt van het privacyvraagstuk, omdat ik daarmee wel zorgvuldiger handel.
wil van der heide
Alles openbaar, tenzij …?
Ik denk veel meer in de richting van het op uitdrukkelijk verzoek verkrijgen van informatie die gebaseerd is op rechtstreeks en door mij persoonlijk beschikbaar gestelde gegevens
Wil