PSD2: wat zijn de gevolgen voor travel?

PSD2 heeft grote gevolgen voor reisbedrijven. De kosten van duurdere betaalmethodes (lees: creditcards) mogen niet meer in de vorm van een toeslag worden doorberekend aan de klant. Dit kan leiden tot een verschuiving naar die duurdere betaalmethodes.

PSD2 regelt het consumentenbetalingsverkeer via overboekingen in Europa. De regulering van creditcardtoeslagen, de Interchange Fee Regulation (IFR) is hier een onderdeel van. In de IFR staat dat pinpastransacties maximaal 0,2 procent van de waarde van de aankoop mogen kosten. Voor creditcardtransacties is dit maximaal 0,3 procent. Een bedrijf mag de betalende klant een vergoeding vragen voor het gebruik van een bepaalde betaalmethode, mits deze niet hoger is dan de directe kosten die worden gemaakt.

Maar er geldt een uitzondering: bedrijven mogen geen vergoedingen meer vragen voor het gebruik van betaalinstrumenten waarvoor interbancaire vergoedingen worden gereguleerd krachtens de IFR. In de praktijk zijn dat betalingen door consumenten met bijvoorbeeld Visa en Mastercard. Tot nu toe konden bedrijven de Merchant Service Charge (waar het interchange tarief is opgenomen) met een maximum van 2 procent doorbelasten aan de klant. Maar zodra PSD2 wordt ingevoerd is dit niet meer mogelijk.

Om het allemaal nog complexer te maken mogen er nog wél kostendekkende toeslagen worden gerekend voor ander betaalmiddelen zoals Afterpay en acceptgiro’s maar ook voor de creditkaarten van American Express en Diners Club, omdat zij zelf als bank fungeren.

Serviceniveau van de creditcard aantrekkelijk

Voor de consument is het ‘gratis’ betalen met een creditcard alleen maar aantrekkelijk. De kaarten bieden immers meer service dan een pinpas: aankopen zijn verzekerd, je spaart met iedere aankoop punten zoals bij de combinatie American Express/Flying Blue en betwiste transacties worden simpelweg teruggedraaid als de kaarthouder dat wil (chargebacks).

Als reisorganisatie sta je dus voor de keus: ofwel geen creditcard meer accepteren (wat niet erg klantvriendelijk is), ofwel de kosten van creditcardbetalingen opnemen in de kostprijs, wat betekent dat ze over alle klanten worden verdeeld (wat niet erg klantvriendelijk is richting reizigers die met iDeal betalen), ofwel zelf de kosten absorberen, wat gezien de gemiddelde bedragen die voor vakanties worden neergeteld en de druk op de marges niet haalbaar is voor reisorganisaties.

“We hebben een quick scan gedaan onder onze leden over deze kwestie,” zegt adjunct-directeur Walter Schut van de ANVR. “Hieruit blijkt dat 55 procent nu al geen creditcardbetalingen accepteert. Van de 45 procent die dat wel doet, zegt 10 procent deze betaalmethode af te zullen schaffen als gevolg van PSD2.”

Profiteren van innovatie

Schut verwacht dat de gevolgen van PSD2 voor reisorganisaties op de korte termijn groot zullen zijn. Het gemiddelde transactiebedrag is in travel immers vrij hoog. Op de langere termijn hoopt hij dat de branche zal profiteren van de innovatie die PSD2 mogelijk moet maken. “Europese banken zijn door PSD2 verplicht om bedrijven onder voorwaarden toegang te verlenen tot de betaalrekeningen van klanten. Dat moet concurrentie en innovatie in de hand werken,” zegt Schut.

“Voor de reisbranche is het natuurlijk alleen maar interessant als er snellere en goedkopere betaalmethoden worden bedacht. Nieuwe betaaldiensten zoals Apple Pay zijn op dit moment nog gekoppeld aan creditcards. Als derde partijen – fintechs – zich op de markt begeven, dan komt hier hopelijk verandering in. Maar op de korte termijn kunnen de voor de reisonderneming voordelige betaalmethoden door de klant vervangen worden door de duurdere creditcardbetaling vanwege het gebruiksgemak en dat is niet wenselijk.”