-

“Met een houten kop kan je geen deal maken”

Bernd Damme (21) was vijftien toen hij een zakcentje wilde verdienen. “Ik dacht aan vakkenvullen bij een supermarkt, dat was in de buurt.” Nog geen jaar later startte hij uit persoonlijke frustratie met de online verkoop van zonnebrillen. Dat blijkt een schot in de roos. Inmiddels heeft ‘de zonnebrilkoning’ een klein imperium opgebouwd. 

Damme had al langer het idee om iets voor zichzelf te gaan doen. Zo was hij twaalf toen hij zijn eerste aandelen kocht. “Ik hield gewoon niet zo van voetballen”, is zijn simpele verklaring. “Het is altijd een soort van hunkering naar informatie geweest, hoe de economie werkt.” Het leidde uiteindelijk tot een startkapitaal van vierduizend euro.

Omdat hij online geen goede zonnebril tegen een redelijke prijs kon vinden – startte hij op zijn zestiende zijn eigen webwinkel. Het duurde wel een paar maanden voor hij een zonnebrilmerk vond dat zonnebrillen op zijn site wilde verkopen. “Uiteindelijk was er iemand die toehapte.”

Hij versleet in de beginperiode drie websites en joeg er flink wat geld doorheen. “Ik had een site waar je niet goed met iDEAL kon betalen en had amper marktkennis.” De website ging eind 2005 live en draaide uiteindelijk in 2006 toch een omzet van 1.600 euro. “In 2007 was dat 44.000 en vorig jaar eindigden we op 1,8 miljoen euro.”

De winst is vooralsnog beperkt: enkele tienduizenden euro’s. “We investeren het merendeel weer in het bedrijf.” Overigens gaat ongeveer veertig procent van de verkoop niet via het online kanaal, maar b2b. Hij combineert offline en online steeds meer. “Zo werken we met shop-in-shops. Uiteindelijk gaan we naar een concept toe waarbij online en offline elkaar vinden.”

En Damme zit niet stil. Zijn zonnebrilwinkel is retail, maar bij zijn nieuwe modemerk Cravatta Pelliano, is hij zelf producent. “Dat kunnen we wel internationaal lanceren.”

Met het merk, dat nog deze herfst gelanceerd moet worden, wil hij kledingaccessoires aan de man brengen. “Pochetten bijvoorbeeld en ook gebreide stropdassen.” Artikelen met maatvoering, zoals overhemden, zijn risicovoller, dat stelt Damme dan ook nog even uit.

Bij het nieuwe merk speelt online een grote rol. Zo kunnen mensen online zelf een nieuw design aandragen. Krijgt dat goedkeuring uit de community, dan wordt het ook daadwerkelijk geproduceerd. Damme ziet de das graag weer als fashionstatement in het straatbeeld. “Niet omdat het moet voor je werk.”

Wereldwijd zijn er nu tien ambassadeurs gerekruteerd, dat moet naar twintig. “Zij zijn onze oren en ogen. Het zijn dandy’s uit New York, Londen en Parijs. Allemaal fashionbloggers. Ze gaan over ons schrijven en krijgen een maand voor het product op de markt komt, deze gratis toegestuurd. Als iemand iets via hun bij ons besteld, dan krijgen ze een klein aandeel van de opbrengst.”

Een ander businessmodel is dat Damme met een abonnementsvorm wil gaan werken. Er zijn vier nieuwe lijnen per jaar, en dus krijgt de klant ook vier keer per jaar, voor een vast bedrag, een product thuis gestuurd. “We hebben acht verdienmodellen naast elkaar gezet. Als er zes niet werken, dan gooien we ze weg en passen we een andere toe.”

Met modemerk Cravatta Pelliano streeft Damme, zoals hij het zelf noemt, vooral de wow-factor na. “Bij ons krijg je niet zomaar een verzenddoos, maar een pakket dat, wanneer je het uitpakt, een echte shoppingtas wordt. Alsof je zo uit de PC Hooftstraat komt. We werken ook niet met een standaard factuur. Bij de bestelling komt een handgeschreven brief met eventueel een paar stylingtips. Die persoonlijke lijn willen we doortrekken.”

Hij verwacht dat bij tachtig procent van deze verkoop online gaat. “Het doel is om voor het einde van het jaar 90.000 euro omzet te realiseren.” En om het te lanceren komt hij met een pop-up store tegenover de Bijenkorf in Rotterdam. Het idee is om in dit soort tijdelijke winkels – hij wil er vier per jaar – ook evenementen te organiseren. Van een cursus hoe men een das moet knopen, tot een wijnproeverij. “Je verkoopt een product, maar creëert ook reuring.”

Hij ziet wel dat de marktacceptatie voor f-commerce nog laag is. “In augustus hebben we er voor Eye-wear bijvoorbeeld 6.000 euro verdiend. Dat komt omdat we er toch relatief veel aandacht aan besteden. Ondertussen is het gewoon zoeken wat wel en niet werkt.”

Over twee of drie jaar, zo verwacht Damme, zal het goed winkelen zijn op Facebook. “Dit jaar zullen we voor Eye-wear denk ik uitkomen op een omzet van 35.000 euro via Facebook. Als je dat vergelijkt met de totale omzet, dan is dat nog geen vijf procent. Over drie jaar zal dat wel vijftien procent zijn. Zeker omdat je er ook mensen van over de grens mee bereikt.”

Bij het kledinglabel verwacht hij rond de tien procent van de omzet via Facebook binnen te halen. De stropdassen voor Cravatta Pelliano worden overigens gemaakt door een kleine werkplaats in Italië. “Daar werkt een paar man met de hand aan ons product. Het is een familiebedrijf. Oma naait zelf de polka dots op de das. De hele familie is er mee bezig.”

Damme is over het algemeen jonger dan zijn eigen werknemers. Maar dat is hij gewend. Ook tijdens zijn universiteitsperiode zocht hij zijn vrienden buiten zijn leeftijdsgenoten. “Je kunt niet elke avond de kroeg induiken. De volgende dag kan je geen deal maken als je een houten kop hebt.”

De vraag is of Damme inmiddels nog wel een uitdaging over heeft. “Op termijn wil ik zelf gaan investeren in jonge bedrijven. Ik heb een goed netwerk opgebouwd en straks een leuk kapitaal, daar moet ik wat mee doen.” En zijn laatste ambitie: “Ik wil nog een keer directeur van het Rijksmuseum worden. Dat komt goed uit, want tegen de tijd dat ik vijftig ben, is het museum klaar.”

 

Werkzaamheden

2005 – heden Oprichter Eye-wear

2011 – Medeoprichter Cravatta Pelliano

2010 – heden Vice-voorzitter Young Entrepreneurial Sagamores Foundation

 

Opleiding

2010 – heden Geschedenis aan de Universiteit van Utrecht

2006 – 2009 International Business Administration aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam, niet afgemaakt

Deel dit bericht

9 Reacties

Lennaert

“ik dacht aan vakkenvullen maar het werd uiteindelijk zakkenvullen;-)”. Leuk interview! Succes verder Bernd

Jan

‘Omdat hij geen goede zonnebril tegen een redelijke prijs online vinden – startte hij op zijn zestiende zijn eigen webwinkel’

Want de brillen in de optiek van z’n ouders waren te duur?

Jannemiek - Emerce

@Jan Omdat hij dat online niet kon vinden, zag hij daar een kans. En gezien de omzetcijfers niet een slechte zet dunkt me.

Jan

@Jannemiek: zeker een goede kans! En qua omzet kan ik alleen maar jaloers zijn inderdaad!

Maar…..een beetje achtergrond informatie kan nooit kwaad toch? Het is toch geen schande om te vermelden dat Eye-wear uit de voorraad van een fysiek winkel van z’n ouders kan leveren?

Ik vind het juist mooi dat bricks en clicks gecombineerd worden.

Karel Kolb

Leuk stuk. Maar een 16-jarige die online geen goede zonnebril kon vinden? Wie zoekt er op die leeftijd een zonnebril, waar dan ook?

Jannemiek - Emerce

@Karel Kan een tiener geen zonnebril dragen? Ik deed dat wel op die leeftijd.

@Jan Achtergrondinformatie kan nooit kwaad. Ik heb alleen de link niet gelegd tussen de fysieke voorraad en de online winkel.

Karel Kolb

@jannemiek dat telt niet, jij bent een meisje 🙂

Henk

Ook interessant dat niet wordt vermeld dat pa de voorzitter was/is van de inkoopvereniging die zijn leden verbiedt om online te verkopen…

Brian

Is het dezelfde Bernd Damme die ik een tijdje geleden in het programma ‘Jong’ zag op Ned 3? Nou, petje af! Wie kunnen er zeggen dat ze op zijn leeftijd al zo’n status hadden bereikt? Op jonge leeftijd keihard werken en dan later daar dan de vruchten van plukken. De jeugd van tegenwoordig zou hem wel als voorbeeld kunnen nemen.

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond