Barcode moet op de schop
De barcode die al sinds 1974 bestaat gaat een nieuwe fase in. Consumenten en winkels willen meer informatie over producten. Daarom gaat de barcode op de schop.
‘De barcode heeft zijn dienst bewezen, maar het wordt nu tijd voor een opvolger’, vertelde de Nederlandse consulant Kees Jacobs van Capgemini onlangs aan persagentschap Reuters.
Huidige barcodes geven informatie in acht tot veertien tekens weer. Daarmee kan op zijn best een product worden geïdentificeerd, maar niet heel veel meer. De hedendaagse consument wil veel meer informatie: de ingrediënten van gekochte boodschappen bijvoorbeeld, maar ook het land van herkomst.
Soms staat die informatie op de verpakking, maar veel vaker wil de consument deze gegevens online of via een app raadplegen. En retailers willen sneller artikelen van de schappen halen waarvan de houdbaarheidsdatum is verstreken.
Standaardenorganisatie GS1 heeft alweer enige tijd terug de GS1 DataBar ontwikkeld. Die kan al flink meer data bevatten, zoals de houdbaarheidsdatum, het batchnummer en het gewicht. Met die informatie kon de Duitse retailer Metro de app PRO Trace ontwikkelen, die bijvoorbeeld aangeeft wanneer de gekochte zalm is gevangen en verwerkt. Op een kaart kan zelfs het visgebied worden aangegeven.
Albert Heijn maakt sinds kort de herkomst van haar groente en fruit inzichtelijk met een QR-code. Dat is een behoorlijke uitdaging, want al die gegevens moeten worden verzameld en opgeslagen.
In België werken Delhaize, Carrefour en Colruyt aan een gezamenlijke proef om gegevens te delen. GS1 heeft nu al data over een kleine 18 miljoen artikelen van 30.000 bedrijven verzameld. Een van de doelstellingen zijn identificatienummers voor leveranciers, zoals melkboeren, zodat de herkomst van ingrediënten beter kan worden aangegeven.
Toch is nog niet duidelijk welke technologie uiteindelijk de voorkeur krijgt. De QR-code is toch niet zo populair gebleken als verwacht, RFID-labels zouden uiteindelijk de taak van de barcode kunnen overnemen, maar zijn nog altijd relatief duur vergeleken met de traditionele barcode. Daarnaast zijn met de vervanging van de traditionele barcode enorme kosten gemoeid.
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
8 Reacties
Getjan Lammers
MilanExpo2015 – ‘The future supermarket’ liet ons zien dat het aanwijzen van een product voldoende is om de gegevens op een display te tonen, hoe staat dat in vergelijking met deze code?
Eef de Ferrante
Een logischer vervolg op de barcode is natuurlijk Near Field Communication (NFC). Die technologie zit tegenwoordig in bijna alle mobiele telefoons. Dit is een prima tool om consumenten te laten communiceren met producten. De ontwikkeling van NFC tags gaat hard. Printed Electronics in verpakkingen is een van die ontwikkelingen. Heel veel hierover op http://www.aipia.info
Guido Gerritsen
Laten we toch vooral ons eens focussen op een ‘proven technology’, namelijk de QR Code. Waarom roept iedereen om het hardst dat AR, NFC en al die andere nieuwe technologieën veel beter zijn. Ja, waar, maar… eh… wie kent die dan???? Ik veronderstel alleen de reclamewereld!
QR code is lelijk? Nou, ik zou zeggen, doe er wat aan. Verdiep je in de mogelijkheden en benut de kansen, namelijk de verbinding maken met de smartphone van je doelgroep met …. echt relevante content, customer experience, etc. Ik daag iedereen uit om er iets van te maken en kom je er niet uit, laat je dan bijpraten over de mogelijkheden door professionals die er wel alles van weten.
Sjoerd Mellema
@Guido, goed punt! Ik denk dat het eerder de content achter de QR-code is die de QR-code doet mislukken dan de techniek zelf. Want die is eigenlijk best wel ok!
Peter van Minnen
Rumoer om aandacht te krijgen. De barcode kan niet op de schop. De barcode verwijst met veel succes naar achterliggende gegevens: het is een sleutel, een kentekenplaatje, een identificatie nummer. De barcode is slechts een weergave die door een machine gelezen kan worden.
Ook een Databar, een zogenaamde 2D (tweedimensionale) is een code die door een machine gelezen kan worden. En ja, een Databar kan iets meer informatie bevatten.
Net zoals een QR code iets meer informatie kan bevatten. Zelfs zoveel informatie, dat er labeltjes aan de informatie moet komen zodat men geen 10 kg leest maar 10 liter en dat de naam van het product niet wordt verwisseld met de naam van de leverancier. Hoe meer informatie, hoe meer afstemming en standaardisering. Bij een techniek als NFC is dat nog erger.
Al deze technieken samen heten “Automatische Identificatie” en dienen tot het identificeren van het product, de achterliggende data moet aanwezig zijn en moet toegankelijk zijn. De barcode, QR code en NFC tags zijn de sleutel, de software die toegang geeft is de deur met het slot. De data is vervolgens de schat.
Peter van Minnen
De app “tap tap see” biedt interessante opties voor het herkennen van objecten, zonder streepjes en blokjes en radiografie. De app maakt een fotootje en zoekt op internet (in allerlei databases neem ik aan) naar de productinformatie. Bijzonder doeltreffend voor de consument, neem ik aan….. We leven in een interessante tijd.
Frans Hendrikx
“Albert Heijn maakt sinds kort de herkomst van haar groente en fruit inzichtelijk met een QR-code. Dat is een behoorlijke uitdaging, want al die gegevens moeten worden verzameld en opgeslagen.”
Dit kan niet waar zijn!
Merkwaardig toch dat je eerst ergens gegevens in moet stoppen voordat je ze er weer uit kunt halen. Hoe gaat dat met de barcode? Is dat bij de GS1 Datacode niet nodig soms?
Hoeveel gemakkelijker is het niet om gewoon QR codes te gebruiken. Iedereen weet wat het is, wat het doet en soms ook nog dat ze in staat zijn om wat dan ook aan informatie in cyberspace op een veilige manier te ontsluiten.
Dat de QR code niet zo populair is geworden dan ervan werd verwacht is vooral te danken aan het feit dat ze door Jan en alleman zijn misbruikt door er de meest baarlijke onzin achter te hangen. Gelukkig is er aan die wanorde een einde gekomen en wordt de QR code steeds meer als een gewaardeerd marketing communicatie instrument ingezet door steeds meer grote top 1000 adverteerders.
Dat de QR code ook voor snelle datatransfer kan zorgen heeft het Japanse Toyota al in 1994 begrepen door Denzo wave industries opdracht te geven om een code te ontwikkelen die veel meer en sneller data kon ontsluiten. Dat is ze gelukt! en de naam die ze eraan gegeven hebben klopt ook nog QUICK RESPONSE code
Ook van internet werd in diezelfde tijd ook gedacht dat het wel weer zou overvliegen. Vooralsnog is er ondanks alle pogingen om de QR code te verdringen met nieuwere technologie nog niet veel terechtgekomen.
Nog een lesje voor het slapengaan:
De QR code is niets meer en niets minder dan een schakelaartje dat ons in staat stelt om snel bij informatie (whatever, dus ook rotzooi) op het internet te komen…
Hoeveel verder moet je gaan dan de QR code om alle manco’s aan de barcode in een klap weg te nemen.
Getjan Lammers
Dank voor alle reacties deze week en ik wens jullie een wonderlijke week toe