Emerce TV: Alles dat je moet weten over het Digitaal Productpaspoort (DPP)

In een circulaire economie is aandacht voor de ‘achterkant’ van producten een belangrijke vereiste. Bedrijven willen inzicht in de samenstelling van producten, hun recyclebaarheid en de mogelijkheid tot reparatie. Het invoeren van een digitaal product paspoort kan een uitkomst zijn. Dirk Mulder, sector bakker bij ING, vertelt er meer over aan Geert-Jan Smits bij Emerce TV.

Het Digitaal Productpaspoort (DPP) is een aankomende verplichting die in 2027 van kracht wordt voor bepaalde sectoren. Het doel is om digitale informatie over een product toegankelijk te maken. Het paspoort vertelt niet alleen waar het product van gemaakt is en waar het geproduceerd wordt, maar ook hoe het gerepareerd kan worden als het kapot is.

Deze verplichting komt vanuit de Europese wetgeving, als onderdeel van de Green Deal, waarbij Europa wil vooroplopen op het gebied van duurzaamheid. De verplichting start in 2027 voor specifieke sectoren: batterijen, textiel en elektronica (alles waar een stekker aan zit). Vanaf 2030 geldt het voor alle overige sectoren, met uitzondering van levensmiddelen en geneesmiddelen.

Het DPP is primair bedoeld voor producenten die in Europa produceren. Het geldt echter ook voor handelaren en leveranciers die producten van buiten Europa naar Europa halen. Voor retailers geldt het als zij eigen merken of private labels hebben.

De informatie uit het paspoort moet aan het product vastzitten en digitaal beschikbaar zijn. De methode die de voorkeur heeft is via een QR-code op het productlabel of waslabel, die linkt naar een webpagina met de productinformatie en duurzaamheidskenmerken.

De implementatie van het DPP staat volgens Mulder nog in de kinderschoenen en veel is nog in ontwikkeling. Veel bedrijven zijn er nog niet mee bezig. Het verzamelen van alle benodigde data is complex, omdat het informatie vanuit verschillende afdelingen vereist (inkoop, ontwerp, productie). Ook het verkrijgen van informatie van leveranciers en verderop in de keten is een uitdaging. De precieze eisen voor welke informatie exact gevraagd wordt, zijn nog niet volledig duidelijk.

Er zijn echter ook voordelen. Bedrijven die ermee bezig zijn, merken dat het inzicht geeft in hun processen en helpt bij het duurzamer worden. Het kan ook helpen bij het versterken van het merk en het ondersteunen van duurzaamheidsproposities. Informatie verzameld voor het DPP kan mogelijk ook helpen bij andere rapportageverplichtingen.

Voor consumenten is het nut van het scannen van QR-codes om duurzaamheidsinformatie op te zoeken nog beperkt. Consumenten zouden liever een eenvoudige indicator zien, vergelijkbaar met een nutri-score, maar de discussie over hoe duurzaamheid te meten en te labelen is complex.

Technologie kan ondersteuning bieden. Naast QR-codes, wordt ook blockchain genoemd als een technologie die kan helpen om de betrouwbaarheid en traceerbaarheid van de informatie in het DPP te waarborgen.

Enkele voorlopers in de fashionsector, zoals Studio Annaloes en Garcia, zijn al aan het experimenteren met het DPP, vaak met een deel van hun collectie, om ervaring op te doen.

Een grote uitdaging is competitievervalsing. Europese bedrijven worden streng gecontroleerd op naleving, terwijl partijen van buiten Europa, zoals Shein en Temu, momenteel producten de markt opbrengen die hier mogelijk niet aan voldoen, en de douane moeite heeft deze stroom te controleren. Er wordt gehoopt dat consumenten uiteindelijk zullen kiezen voor betrouwbare partijen met meer transparantie.

De video De uitdagingen van het Digitale Product Paspoort (DPP) is na registratie gratis te bekijken.