-

Bedrijven gaan eerder dood. Sanoma dus ook.

Vandaag staan de krantenkoppen in het teken van Sanoma en Hyves. Sanoma schrapt 500 banen en de helft van de tijdschriften verdwijnt. De Telegraaf Media Groep trekt de stekker uit Hyves. Per 2 december moet het veranderen in een gamesportal. In 2010 werd Nederlands trots op het gebied van sociale media nog gekocht voor 43,7 miljoen euro en nu houdt het simpelweg op te bestaan. Hoe heeft het ooit allemaal zover kunnen komen?

sander4

Bron grafiek. Klik op grafiek voor groter

Het einde voor bedrijven nadert versneld
In het boek Built to Change hebben de auteurs Edward Lawler, Chris Worley en Jerry Porras de Fortune 1000 lijst geanalyseerd. Deze opsomming bevat de duizend grootste Amerikaanse bedrijven gerangschikt op basis van inkomsten. Uit het onderzoek van beide heren blijkt dat in de periode van 1973 tot 1983 in totaal 35 procent van de bedrijven in de top 20 nieuw zijn. In de daaropvolgende periode van wederom tien jaar neemt dit percentage toe tot 45 procent. Van 1993 tot 2003 stijgt dit percentage zelfs tot 60 procent. In de loop der tijd neemt het percentage van nieuwe bedrijven in de top 20 dus toe. De wisseling van de wacht is groot. In het boek stellen de auteurs een belangrijke vraag: “Any bets as to where it will be between 2003 and 2013?”

In het artikel Big Business … The End is Near op de Forbes website wordt een antwoord op bovenstaande vraag gegeven. Als bovenstaande trend zich doorzet, dan zullen tussen 2003 en 2013 meer dan 70 procent uit de lijst van de Fortune 1000 bedrijven verdwijnen. Dit impliceert dat meer dan 75 procent van de ‘captains of industry’ van hun troon valt.

Software eet de Fortune 500 bedrijven op
Gabriel Weinberg, de oprichter van de sterk opkomende zoekmachine DuckDuckGo, stelt in zijn blogpost Software is eating the Fortune 500 het volgende: “We should eventually be seeing bigger companies form and rise faster and faster over time. Not only should they pick off huge incum-bents, but they should also pick off each other in faster waves.” In de nabije toekomst zullen nieuwe bedrijven ontstaan die binnen een mum van tijd een enorme groei behalen en daardoor de positie van gevestigde organisaties ondermijnen.

Om bovenstaande stelling te bewijzen, heeft Weinberg naar de Fortune 500 lijst gekeken sinds het jaar 1955. Uit zijn onderzoek blijkt dat er inderdaad een versnelde wisseling van de wacht plaatsvindt. Bedrijven komen steeds minder vaak jaren achtereen op deze lijst voor. Na een paar jaar verdwijnen de meeste bedrijven al weer van deze lijst en wordt hun plek ingenomen door een ander. Weinberg verwacht dat snel het punt bereikt wordt dat slechts 200 bedrijven uit de Fortune 500 lijst er ook vijf jaar geleden al opstonden.

sander10

Levensduur van bedrijven neemt af
Een zelfde trend is waar te nemen in de S&P 500, de beursindex van de Verenigde Staten, die het betrouwbaarste beeld geeft van de ontwikkelingen op de aandelenmarkt. De 500 grootste Amerikaanse bedrijven gemeten naar hun marktkapitalisatie zijn opgenomen in deze index, die samengesteld wordt door de kredietbeoordelaar Standard & Poor’s.

sander9

Onderzoek van Richard Foster, consultant bij het bedrijf Innosight, toont aan dat de gemiddelde levensduur van een bedrijf dat genoteerd is aan de S&P 500 enorm is afgenomen. In 1958 was de gemiddelde levensduur van een bedrijf nog 61 jaar, in 1980 was deze gedaald tot 25 jaar en nu is deze nog maar 18 jaar. De voorspelling is dat deze in de komende jaren alleen nog maar meer zal afnemen en zelfs de 10 jaar zal benaderen. In nog geen honderd jaar is de levensduur van bedrijven dus met 83 procent afgenomen.

Het managementprobleem van de 21ste eeuw
Technologie verandert exponentieel, terwijl organisaties een logaritmische groei doormaken. Volgens Scott Brinker laat onderstaande figuur het managementprobleem van de 21ste eeuw zien. Technologie verandert sneller dan organisaties deze verandering kunnen omarmen. Brinker noemt dit denken de Wet van Martec, een wet die vernoemd is naar het weblog waarop hij zijn gedachtengoed deelt.

sander3De exponentiële groei die technologie doormaakt is een directe afgeleide van Ray Kurzweil’s Law of Accelerating Returns. Voor de logaritmische groei die een organisatie doormaakt, voert Brinker jammer genoeg geen bewijs aan. Het is gebaseerd op empirisch onderzoek. Mensen en organisaties hebben simpelweg tijd nodig om hun denken, doen en laten aan te passen. Er is dus een limiet aan de snelheid waarmee een organisatie kan veranderen.

Aangezien de exponentiële functie de inverse is van de natuurlijke logaritme, wordt het met het verstrijken van de tijd alleen maar moeilijker voor een organisatie om zich aan te passen aan de versneld veranderende technologie. Het gat wordt alsmaar groter. Uiterst rechts op de x-as is het welhaast onmogelijk.

Als in het huidige tijdperk exponentieel groeiende technologie een gegeven is, dan moeten organisaties zich een structuur en een bijbehorende cultuur aanmeten waarbij versnelde verandering de nieuwe normaal is. Het vraagt om een omgeving, om een strategie, waarbij  proeftuinen en pionieren om te kunnen innoveren de normaalste zaak van de wereld is. De kapitalistische machine is kapot, het bijbehorende dilemma moet doorbroken worden. En dat raakt een organisatie in al haar facetten. Het is Digitaal Darwinisme. Het is adapt or die!

Deel dit bericht

1 Reactie

Ilse

Ben net bezig met een blogartikel over Agile Marketing: wat een actueel artikel is dit nog! Ik denk Sanoma zich aardig evolueert overigens: hebben ze dit artikel goed gelezen?
Er benieuwd hoe je nu tegenover Sanoma staat: het is misschien de minder grote reus aan het worden, maar lijkt wel te gaan overleven in een andere ‘aangepaste’ vorm…

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond