Maggy: all you can read voor 5,99 euro

Content digitaliseren was voor Michael Croll en Rutger Tijkotte al welbekende kost. In Sirimedia zetten ze print om in interactieve magazines die beeldscherm-proof zijn. Anderhalf jaar geleden kwamen de heren op het idee om voor een vaste prijs onbeperkt tijdschriften digitaal aan te bieden via een app. De 61.450 euro die zij van het Stimuleringsfonds voor de Pers ontvingen, gebruikten ze voor marktonderzoek en het prototype van Maggy.

En daar was Maggy, op 13 januari jongstleden. Sindsdien hebben al vijftienhonderd gebruikers zich aangemeld. Over alle ins-en-outs van hun dienst sprak ik met Michael en Rutger, in hun kantoor aan de Prinsengracht.

We beginnen met de tweet: hoe zou je Maggy omschrijven in slechts 140 tekens?

“All you can read: 30 magazines voor € 5,99. Happy reading!”

Dus in plaats van de stapel tijdschriften op de koffietafel, downloaden we nu een app?

“Je leest met Maggy inderdaad onbeperkt artikelen uit tijdschriften. We zijn op het punt gekomen waarop mensen net zo lief op een schermpje als uit tastbare tijdschriften artikelen lezen. Voor uitgevers is het een uitdaging om lezers te behouden. Maggy zien we als een mogelijkheid om een andere doelgroep aan te spreken, een groep die nu geen tijdschriften leest. Met de app maken we de vertaalslag van print naar digitaal, zonder statische pdf’s, maar met mooi vormgegeven items. Het oog wil ook wat.”

Is iedereen al toe aan Maggy?

“De meeste mensen wel, vind ik. Maar verschillen blijf je houden. Sommige lezers willen nu eenmaal de pagina’s door hun vingers laten glijden, en daar is niks mis mee. Met Maggy beogen we een nieuwe manier van lezen in plaats van de volledige vervanging van gedrukte tijdschriften.”

Hoe is het prototype ontvangen bij de testgroep?

“Zeer positief. We wilden live gaan met een minimal viable product, het prototype dat we neerzetten was bewust een krappe voldoende. Met als voordeel dat we van de vijfhonderd actieve bètagebruikers zo snel mogelijk waardevolle feedback ontvangen op de werking van de app en het artikelenaanbod. Zo willen we bijvoorbeeld een tablet-app ontwikkelen, omdat de vraag ernaar groot is. Maggy bestaat nu alleen nog als mobiele app. Wat opvalt, is dat sommige gebruikers buiten de testgroep de moeite nemen om ons nuttige en opbouwende kritiek te schrijven. Daar zijn wij heel blij mee en we moedigen het van harte aan.”

Welke tijdschriften kunnen we al lezen?

“Hearst, WPG en New Skool Media zijn momenteel de uitgeverijen waarvan wij artikelen aanbieden. In het begin was het nog best een uitdaging om uitgevers te contracteren, maar sinds de lancering van Maggy worden we steeds vaker zelf benaderd. We kunnen nog geen namen noemen, wel dat het leesaanbod binnenkort significant toeneemt.”

Waarin schuilt het onderscheid van Maggy?

“In het ‘all you can read’ en in de samenwerking met grote uitgevers. Daarnaast beschouwen we de kwaliteit van de artikelen als een USP. Je hoeft niet in en uit te zoomen op een pdf, de inhoud is naadloos afgestemd op smartphones. Vanuit Maggy belichten we dagelijks opmerkelijke artikelen en we bieden een gepersonaliseerd gedeelte in de app, waarin artikelen zijn geselecteerd op basis van je profiel. Ook heb je inzicht in de meest gelezen stukken en is er een zoekfunctie waarin je elk artikel van elk aangesloten tijdschrift kunt vinden.”

Hoe ziet het verdienmodel eruit?

“We hanteren een 70-30-model: uitgevers ontvangen 70% van de inkomsten. Dit bedrag wordt onder hen verdeeld aan de hand van de totale tijd die lezers aan hun artikelen besteden. Het helpt ze inzicht te krijgen in de populariteit van hun auteurs en onderwerpen. De eerste dertig dagen is Maggy gratis. We zijn net twee weken live, het wachten is op de eerste cijfers.”

Welk doel heb je gesteld zo vlak na de lancering van de app?

“Eind 2016 lezen vijftigduizend gebruikers hun magazines via Maggy. Samenwerking met bijvoorbeeld telefoonabonnementaanbieders staat op de planning. En we verleggen onze grenzen. We hebben de potentie van Maggy internationaal onderzocht en willen uitbreiden naar Engelstalige tijdschriften en wellicht een samenwerking met vliegtuigmaatschappijen. The sky is the limit.”

*) Dit is een artikel in de serie van de Accenture Innovation Awards dat ik schreef in samenwerking met mijn collega Lianne Plouvier.