[Podcast] Doorzetters en de zorgrevolutie van Daan Dohmen
“Het moeilijkste moment was dat ik mijn eigen bedrijf als een gevangenis ging zien,” zegt Daan Dohmen, zijn stem kalm maar beladen met de herinnering. Het is een bekentenis die blijft hangen, een scherpe breuk met het beeld van de succesvolle ondernemer die hij nu is.
Dohmen, professor in digitale transformatie in de zorg en oprichter van Focus Cura en Luscii, zat ooit vast in zijn eigen ambitie. Wat begon als een vrijheidsdroom groeide uit tot een verstikkende realiteit: een dramatisch keerpunt dat zijn carrière voorgoed veranderde.
Opgeslokt door bureaucratie
Dohmen is geen doorsnee ondernemer. Met een achtergrond in technische geneeskunde aan de Universiteit Twente en een passie voor zorginnovatie, bouwde hij bedrijven die technologie inzetten om levens te verbeteren. Focus Cura, opgericht in 2004, leverde slimme hulpmiddelen zoals alarmeringssystemen en medicatiebegeleiding om ouderen langer zelfstandig thuis te laten wonen. Luscii, een remote-monitoring-platform dat in 2024 werd verkocht aan het Japanse Omron, bracht die visie verder met een app die chronisch zieken regie over hun leven geeft. Maar achter deze successen schuilt een moment van crisis dat Dohmen dwong zichzelf en zijn aanpak te herdefiniëren.
Zijn ondernemersreis begon jong. Als student in Enschede, waar bedrijven als Booking.com ontstonden in studentenkamers, runde hij al een klein bedrijfje met een medestudent, een bijverdienste voor “extra centjes om bier te drinken”. Na zijn studie, op zijn drieëntwintigste, kreeg hij een subsidie van de gemeente Amsterdam om een businessplan te schrijven. Focus Cura werd geboren, een eenmanszaak die al snel groeide. Tegen de tijd dat het bedrijf ruim honderd medewerkers telde, leek succes verzekerd. Maar dat succes had een prijs: “Ik raakte mijn lol in het ondernemen kwijt,” vertelt hij, “Ik had geen grip meer. Er kwam politiek in het bedrijf, mensen gedroegen zich anders dan ik wilde. Ik lag regelmatig wakker met het idee: wil ik dit wel?”.
Dit was het keerpunt. Dohmen voelde zich gevangen in een structuur die hij zelf had gecreëerd. De vrijheid die hem dreef om te starten, werd opgeslokt door vergaderingen, titels en bureaucratie: precies de dingen die hij later in de zorgsector zou bekritiseren. “Ik kon niet weg,” zegt hij. “Het voelde als een gevangenis”. De oplossing kwam niet snel of makkelijk. Het bedrijf splitste uiteindelijk in tweeën: een traditionele tak werd verkocht, terwijl Dohmen verderging met de innovatieve app die Luscii zou worden. Die splitsing gaf hem zijn drive terug: “Daarna lag ik niet meer wakker van zorgen, maar van excitement”.
Risico’s als rode draad
Vandaag staat Dohmen aan het roer van een nieuwe fase. Luscii, nu onderdeel van Omron, groeit wereldwijd onder zijn leiding. Daarnaast runt hij Nassau420, een trainingsbedrijf dat commandoprincipes toepast om teams te versterken, met missies in Botswana en Zweden. Zijn achtergrond als wetenschapper – hij studeerde ook gedragswetenschappen en filosofie – en zijn ervaring in de zorg kleuren zijn aanpak. Tijdens de COVID-crisis in 2020 bewees hij zijn lef: toen huisartsen en ziekenhuizen overspoeld werden, lanceerde hij met het OLVG in Amsterdam een platform dat honderdduizenden mensen thuis begeleidde. “We gingen van vijftig artsen naar acht voor dezelfde groep, dankzij algoritmen,” zegt hij trots. Het ministerie gaf groen licht, met een caveat: “Hak onze hoofden er niet af als het fout gaat”.
Die risico’s vormen de rode draad in zijn verhaal. In de zorg, waar bureaucratie procent procent van de tijd van artsen en verpleegkundigen opslokt, pleit Dohmen voor vertrouwen en durf: “We moeten accepteren dat er fouten worden gemaakt,” zegt hij, “anders blijven we vastzitten”. Zijn visie reikt verder dan efficiëntie. Met Omron bouwt hij aan een toekomst waarin AI en robots de zorg ondersteunen, niet vervangen. “Over tien jaar staat er een robot aan je bed,” voorspelt hij, “niet voor empathie, maar voor zelfstandigheid”. In Japan, waar hij een Future Lab start, ziet hij dit al vorm krijgen.
Dohmen destilleert drie lessen uit zijn reis, gericht op startende ondernemers in de zorg:
- “Eén: doen in plaats van praten. Ga op je bek, leer, en ga verder. Plannen schrijven maakt je geen succes”.
- “Twee: omring je met mensen die beter zijn dan jij. Zoek experts, leer van ze, trek je op”.
- “Drie: blijf kritisch op je eigen verhalen. Geloof niet te veel in je eigen hype, blijf scherp”.
Het zijn geen holle woorden: ze weerspiegelen zijn eigen pad van vallen en opstaan.
Vrijer dan ooit
Zijn huidige werk balanceert tussen technologie en natuur. Met Nassau420 neemt hij teams mee naar afgelegen gebieden, apparaatloos, om vertrouwen en autonomie te bouwen. “In Botswana voelde ik een vriend in nood, terwijl ik dat pas later hoorde,” mijmert hij, “de natuur doet iets met je”. Die ervaring voedt zijn toekomstvisie: na de autonomous era van AI komt de natural era, een idee dat hij oppikte van Omron-oprichter Kazuma Tateisi. Het is een filosofische draai aan zijn tech-gedreven carrière.
Terugkijkend op die slapeloze nachten in zijn zelfgebouwde gevangenis, is Dohmen nu vrijer dan ooit. Hij combineert zorginnovatie met avontuur, wetenschap met praktijk. Zijn werk redt levens en inspireert bedrijven, maar het begon met een crisis die hem dwong te kiezen: blijven of breken. Hij brak, en bouwde opnieuw. “Het moeilijkste moment,” zei hij, “was dat ik mijn eigen bedrijf als een gevangenis ging zien”. Nu is die gevangenis een verre herinnering, ingeruild voor een horizon vol risico en belofte.
Bekijk het interview op YouTube, luister via Spotify, of scan de QR-code.
Over de auteur: Ruud Hendriks is oprichter van de Doorzetters-podcast.
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond