‘Zorginnovaties bereiken Nederlandse patiënt te laat’

Door trage implementatie van innovaties krijgen patiënten in Nederland vaak later dan nodig is nieuwe behandelmethoden aangeboden. Daarnaast worden bij de implementatie regelmatig onnodig hoge kosten gemaakt.

Dat is de boodschap die prof. dr. Maria Jacobs benadrukt in haar oratie ‘Op weg naar betere innovatie-implementatie’, bij de aanvaarding van haar hoogleraarschap op de leerstoel Implementatie van innovatie in de gezondheidszorg aan Tilburg University.

Om de kwaliteit van de gezondheidszorg en de behandeling van patiënten te verbeteren is continue innovatie noodzakelijk. Door verschillende, vaak organisatorische, redenen worden vernieuwingen in de zorg maar moeizaam doorgevoerd.

De huidige marktwerking en concurrentie in de gezondheidszorg vormen vaak een belemmerende factor voor effectieve implementatie van innovaties. De coronacrisis heeft laten zien dat door intensieve samenwerking tussen alle betrokken partijen in de gezondheidszorg op korte termijn grote verbeteringen door te voeren zijn.

Jacobs stelt dat innovaties vaker beoordeeld zouden moeten worden op haalbaarheid in de praktijk, vóór de daadwerkelijke implementatie. Factoren die deze haalbaarheid bemoeilijken zouden eerst moeten worden aangepakt voor de implementatie start.

Jacobs signaleert ook dat soms (technische) innovaties worden geïmplementeerd waarvoor nog geen wetenschappelijk aangetoonde verbetering voor de patiënt is. Deze innovaties kunnen omvangrijke investeringen vergen en kunnen tot meer behandelingen leiden, waarbij het onduidelijk blijft of de samenleving de extra kosten zou moeten willen dragen. Zorgverzekeraars en overheid zouden bij het toestaan van grotere innovaties meer moeten kijken naar de aangetoonde klinische meerwaarde voor ze op brede schaal worden ingevoerd.