-

Chiploze RFID belofte voor ketenbeheer

De toekomst van de ketenbeheer (supply chain) en fulfillment is aan RFID. Daarover is iedereen het eens. Voorraden kunnen makkelijker worden gevolgd en gescand, ideaal voor omnichannel oplossingen. Maar de hoge kosten van RFID chips waren tot dusverre een belemmering. Een nieuwe generatie chiploze RFID labels kan daarin mogelijk verandering brengen.

Het nieuws bleef niet onopgemerkt in RFID kringen: Onderzoekers van de Australische Monash Universiteit hebben RFID labels zonder chip ontwikkeld die ook werken op metalen voorwerpen en op verpakkingen met vloeistoffen. Door de interferentie van metaal en vloeistoffen was het uitlezen van dergelijk printbare labels tot dusverre niet goed mogelijk. Voortaan zou je, theoretisch, een kar vol boodschappen door de scanner kunnen halen, en in seconden de totaalprijs kunnen aflezen.

Chiploze RFID labels die bij het aflezen een signaal afgeven bestonden al langer, maar werden vooral toegepast voor diefstalpreventie en bevatten geen uniek identificatienummer. Eigenlijk heb je voor het volgen van artikelen minimaal een intelligent label met chip nodig. Maar dergelijke oplossingen zijn duur. In elk geval duurder dan de vijf dollarcent die altijd als minimum wordt aangehaald voor grootschalige RFID-toepassingen. Wie jaarlijks 1 miljoen artikelen verscheept en pakweg 10 eurocent per label betaalt heeft al een kostenpost van 100.000 euro, nog los van de kosten die samenhangen met het inventariseren. Zelfs vijf eurocent is bezwaarlijk, en al helemaal voor alledaagse boodschappen. Daar moet alles zo goedkoop mogelijk.

RFID is tot nu toe dan ook vooral ingezet voor logistieke processen, waarbij het label vaak aangebracht wordt op de logistieke drager van de producten zoals pallets en kratten, ook wel RTI’s (returnable transport items) genoemd.

De heilige graal zijn labels die je net als barcodes kunt ‘printen’ op verpakkingen. Die kosten iets van 0,1 dollarcent. Diverse partijen hebben aan dit soort toepassingen gewerkt. Motorola kwam in de jaren negentig al met de BiStatix, maar die is nooit in de praktijk gebruikt en de technologie werd uiteindelijk weer verkocht.

Deze nieuwe tags werken in het 60GHz-frequentiegebied, waardoor ze kleiner uitgevoerd kunnen dan veel bestaande labels, en toch veel informatie kunnen opslaan. Wel moet een speciale lezer worden gebruikt. Het gaat immers om tamelijk domme labels, die uit zichzelf geen informatie kunnen versturen. De Australische technologie komt sowieso voorlopig niet op de markt. Volgend jaar wordt het onderzoek officieel afgerond.

Deel dit bericht

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond