Drie manieren waarop innovatielabs worden verknald maar waar je niemand over hoort

Innovatie gaat lang niet altijd goed, zelfs als er in principe wel steun voor is. Veelgemaakte fouten zijn: desinteresse van boven, de verkeerde mensen op het project zetten en teveel bezig zijn met je pijplijn en wat je zou wíllen dat werkt in plaats van wat écht werkt.

Run je een innovatielab? Dan zijn jij en je collega’s de Neil Armstrong, Buzz Aldrin en Michael Collins van het bedrijf. Je gaat waar nog niet eerder iemand is gegaan. En doet iets dat nog niemand eerder heeft gedaan. Klinkt als misschien als een groots avontuur? Zo’n enorme klus gaat niet zonder fouten. En dat is prima. Daar leer je van. Het probleem? Er worden niet genoeg fuck-ups gedeeld.

We leren het meest van onze fouten. Daar ben ik van overtuigd. Dus heb ik zelf maar een lijstje gemaakt. De top drie manieren om een innovatielab te verkloten zijn:

1. Van je baas of sponsor mag je ‘gewoon maar wat doen’
2. Je zet de verkeerde mensen in
3. Je bent alleen maar bezig je pijplijn te managen

1. Van je baas of sponsor mag je gewoon maar wat doen

Van de mensen die aan mijn mini-enquête meededen, vindt 34% hetzelfde als ik: niet het juiste commitment uit de top van je bedrijf hebben is de belangrijkste reden dat innovatielabs mislukken. Er zijn verschillende soorten commitment. Belangrijk is dat je voor je innovatielab het juiste soort commitment krijgt.

Financiering en de vrijheid om een team op te zetten zijn niet de belangrijkste factoren voor succes. Je moet iemand in je directie/bestuur naast je hebben die zich echt inzet voor je missie: dat soort commitment heb je nodig.

Bij het Sanoma Innovatielab hadden we zo iemand. Hij was net als wij gegrepen door onze missie en voelde tot op het bot waarom het belangrijk was dat we zouden slagen. En hij ging ver, heel ver voor ons lab. De man was niet zomaar een fan. Hij was onze medeoprichter en toonde oprechte inzet.

Toen hij van functie veranderde, was de ‘ziel’ uit het lab. En wij zaten met een machtsvacuüm. Op steun op het hoogste niveau konden we nog wel rekenen, hoor. En de projecten liepen nog steeds door. Maar we werden strategisch niet meer meegenomen. We mochten doen wat we deden, we werden getolereerd. Maar erkenning en enthousiasme? Nou nee.

Wat ik daarvan heb geleerd? Zorg voor financiering en voor een echt betrokken partner op het allerhoogste niveau. Een partner betekent iemand die zich extra inzet, die je passie en visie deelt. En iemand die kritisch meedenkt als je de weg kwijtraakt.

2. Je zet de verkeerde mensen in

Terug naar de enquête. 28% stemde voor het antwoord “We didn’t have the right people”. Ook die ken ik! Ik heb dit nog nergens eerder gehoord of gezien, maar mijn ervaring hierin? Neem geen mensen met ‘ambitie’ aan. Waarom niet? Er zitten kantoortuinen vol met ambitieuze mensen die alleen maar voor hun eigen cv aan het werk zijn, die op die volgende promotie loeren of (nog erger) ‘leuke dingen’ willen doen. Ik heb zeer veelbelovende talenten het zogenaamd heel druk zien hebben met de opbouw van iets voor het bedrijf, terwijl ze eigenlijk alleen maar bezig waren hun eigen loopbaan vorm te geven.

Neem mensen aan op passie en doorzettingsvermogen, iemand met lef die echt dat probleem wil oplossen waaraan je werkt. Je gaat naar de maan, dus wie neem je mee? Iemand die gewoon iets leuks wil meemaken? Of iemand die doet wat nodig is om ook echt op de maan te komen?

Sterker nog, je hebt mensen nodig die beter zijn dan jij. Die je dingen leren waar je nog niets van weet. Die je verbazen. Goede mensen trekken goede mensen aan. Netflix had het bij het juiste eind: “getting high-talent density”. Met die hoge talentdichtheid bouw je een cultuur voor creativiteit. Netflix beperkt ook de regels tot een minimum. Meer weten? Lees dit boek: No Rules Rules.

3. Je bent alleen maar bezig je pijplijn te managen

Trekken aan een dood paard. Ook ik heb me er schuldig aan gemaakt. Uit hoop, naïviteit, vasthoudendheid en/of angst. Op basis van gedachten als “het is zo’n fantastisch idee”, “ik geloof erin” en “het zou fantastisch zijn als dat lukt”. Ik was heel knap bezig om mijn pijplijn met projecten te managen. Alsof dat het ultieme doel was. Niet dus! Ik had meer op basis van feiten en cijfers moeten beslissen. Als je jezelf en anderen met emotionele argumenten over de streep moet trekken, dan zijn je cijfers waarschijnlijk gewoon niet goed genoeg.

Zijn je cijfers en maatstaven goed? Kun je zien welke projecten het goed doen (en welke dus niet)? Zet dan in op projecten met potentieel. Beslis je op basis van emotie, dan loop je het risico dat het geld terechtkomt bij projecten die achterblijven. Dat geld moet naar projecten die het beter doen dan verwacht! Zoals Peter het in ons LinkedIn-gesprek al zei: een absolute voorwaarde voor succes bij innovatie is dat je “painfully honest” bent.

Dank voor je stem in de mini-enquête en dank aan Lassi, Joy en Peter voor het delen van ervaringen.

Over de auteur: Leonard Bukenya is partner bij Aimforthemoon.

Op de hoogte blijven van het laatste nieuws binnen je vakgebied? Volg Emerce dan ook op social: LinkedIn, Twitter en Facebook.