De Hreflang Tag: Voor wanneer Nederland te klein is
Je bedrijf groeit en groeit. Nederland is te klein! Goed bezig hoor… Maar hoe ga je er voor zorgen dat al die mensen de juiste informatie krijgen van de zoekmachines? De prijzen in dollars voor Amerikanen, aangepaste verzendkosten voor China, winter- in plaats van zomerfoto’s voor Zuid Afrika… De oplossing? De Hreflang tag!
Wat is de Hreflang tag?
De Hreflang tag is bedoeld om zoekmachines duidelijk te maken dat bepaalde pagina’s voor bepaalde doelgroepen bedoeld zijn. Dit kan om talen gaan, of nog specifieker, om landen. Zo kan het bijvoorbeeld zijn dat jouw homepage in het Engels is, maar je ook een specifieke Nederlandse variant hebt. Door hreflang=”nl” te gebruiken, geef je aan zoekmachines het signaal af dat gebruikers met een IP-adres uit een Nederlandstalige regio deze pagina beter zullen waarderen dan de standaard Engelse variant. De taalcode is opgezet volgens het ‘ISO 639-1’ systeem; een overzicht van deze twee-letterige code vind je hier.
De voordelen van het gebruik van de hreflang tag zitten hem onder andere in het feit dat, doordat de content specifieker is afgestemd op de bezoeker, de bouncerate omlaag zal gaan en de conversies juist verbeteren.
Naast een taal kan ook de regio worden gesignaleerd. Zo kan de code hreflang=”fr-fr” voor Frankrijk worden gebruikt, maar hreflang=”fr-ca” voor Canada. Dit is een uitkomst voor bedrijven die wereldwijd actief zijn en bijvoorbeeld de getoonde prijzen of verzendkosten willen aanpassen per regio, maar het kan ook zijn dat er wordt ingespeeld op bepaalde lokale feestdagen of andere gebeurtenissen. Ook kan er met seizoenen worden gewerkt, bijvoorbeeld wanneer je zowel in Zuid Afrika als Engeland actief bent.
Hoe gebruik je de Hreflang tag?
De Hreflang tag kun je plaatsen in de header of in de sitemap. Zorg er wel voor dat je slechts één van de twee gebruikt. Beide hebben zowel voor- als nadelen.
Wanneer je <head> kiest om de Hreflang tag te plaatsen, dan gebruik je bijvoorbeeld de volgende code:
<link rel=”alternate” href=http://www.website.com/ hreflang=”en” />
<link rel=”alternate” href=http://www.website.com/ hreflang=”en-gb” />
<link rel=”alternate” href=http://www.website.com/ hreflang=”en-sa” />
De tweede en derde code zijn respectievelijk voor het Verenigd Koninkrijk en Zuid Afrika, de eerste is voor alle overige Engelstaligen. Het voordeel van deze methode is dat de code relatief eenvoudig is, maar het nadeel is dat alles voor elke gebruiker geladen moet worden. Wanneer je een uitgebreide website hebt met wellicht 15 of meer talen, dan is dit niet aan te raden.
Het alternatief is om gebruik te maken van de XML sitemap. Het nadeel hiervan is dat de codes veel uitgebreider zijn. Alle URLs moeten namelijk alle variaties bevatten. Voor één pagina ziet dat er zo uit:
<url>
<loc>http://www.website.com/uk/</loc>
<xhtml:link rel=”alternate hreflang=”en” href=http://www.website.com/ />
<xhtml:link rel=”alternate hreflang=”en-sa” href=http://www.website.com/sa/>
<xhtml:link rel=”alternate hreflang=”en-gb” href=http://www.website.com/uk/>
</url>
Voor de overige twee pagina’s zou daar dan nog het volgende aan moeten worden toegevoegd:
<url>
<loc>http://www.website.com/</loc>
<xhtml:link rel=”alternate hreflang=”en” href=http://www.website.com/ />
<xhtml:link rel=”alternate hreflang=”en-sa” href=http://www.website.com/sa/>
<xhtml:link rel=”alternate hreflang=”en-gb” href=http://www.website.com/uk/>
</url>
<url>
<loc>http://www.website.com/sa/</loc>
<xhtml:link rel=”alternate hreflang=”en” href=http://www.website.com/ />
<xhtml:link rel=”alternate hreflang=”en-sa” href=http://www.website.com/sa/>
<xhtml:link rel=”alternate hreflang=”en-gb” href=http://www.website.com/uk/>
</url>
Het is een behoorlijk karwei om dit allemaal in te moeten voeren. Het voordeel is echter dat, omdat het in de sitemap staat, dit niet allemaal geladen hoeft te worden voor de gewone gebruiker. Dit scheelt dus in de laadtijd van de website. Een ander voordeel is dat bij wijzigingen niet elke pagina opnieuw hoeft te worden aangepast; iets dat wel nodig is wanneer de hreflang tag in de header van elke pagina staat.
Even opletten!
Er zijn een aantal punten waar je op moet letten wanneer je Hreflang tags gebruikt. Ten eerste, Google maakt hier gebruik van, maar de zoekmachine Bing bijvoorbeeld niet. Deze maakt namelijk gebruik van ‘language meta tags’.
Iets anders wat je in de gaten moet houden is dat het niet altijd slim is om specifiek te zijn. Stel, je gebruikt de tags hreflang=”es-es” en hreflang=”es-mx”. Met die eerste richt je je op Spaanstaligen in Spanje en met die tweede op Spaanstaligen in Mexico. Waar moet een Spaanstalige uit Colombia naartoe worden verwezen? Wanneer je alleen een specifieke pagina hebt voor Mexico, maar andere Spaanstaligen naar de ‘Spanje’ pagina wilt hebben, kun je die beter vereenvoudigen naar hreflang=”es”, oftewel, alleen de taal aangeven en niet de regio. Het is goed om te weten dat de zoekmachine altijd de meest specifieke optie voorrang zal geven, oftewel, voor Mexicanen zal de zoekmachine, die specifieke tag voorrang geven, maar een Colombiaan waarvoor geen specifieke tag is zal vervolgens op de algemene Spaanse tag uitkomen.
Wat ook belangrijk is om in je achterhoofd te houden, is het feit dat de hreflang tag een zogenaamd ‘signaal’ is en geen richtlijn. Dit houdt in dat andere SEO factoren met meer invloed het signaal teniet kunnen doen en zo er toch voor zorgen dat andere pagina’s hoger in de zoekresultaten komen. Denk dus goed na over je volledige SEO structuur.
Dus…
Samengevat is de Hreflang tag een uitstekend middel om elke bezoeker de juiste pagina voor te schotelen in zijn of haar zoekresultaten. Het opmaken van de codes vereist behoorlijk wat tijd, maar een lagere bouncerate en een verbeterde conversie zijn je resultaten.
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond