Column: Palantir, too big to fail

Het Amerikaanse Palantir heeft in nog geen twaalf jaar tijd bijna twee miljard aan groeigeld weten op te halen. Het leverde het datatechbedrijf, eigenlijk een startup, eind vorig jaar een bedrijfswaardering op van maar liefst twintig miljard dollar.

Behalve dat het een grote klantenkring heeft van met name Amerikaanse nationale overheden en multinationals, werd altijd geheimzinnig gedaan over hoe het bedrijf te werk ging. Tot voor kort, toen plotsklaps duizenden documenten en e-mails op straat kwam te liggen.

Overall komt het succes van Palantir – dat in 2004 werd opgericht door voormalig PayPal-oprichter en CEO Peter Thiel – vooral door de gepatenteerde software die het gebruikt om grote hoeveelheden data te analyseren, te duiden en te voorspellen. Van zakenbank JPMorgan Chase tot de Special Operations Command van het ministerie van Defensie.

Onlangs deed het bedrijf in Nederland nog van zich spreken door de overname van Silk. Een beloftevolle Googlesque startup die nog zoekende was naar een passend businessmodel, maar ondertussen veel tech-talent op de payroll had staan. Iets waar Palantir, vanwege het gemiddelde personeelsverloop van zo’n twintig procent, wel raad mee wist.

Uit de gelekte documenten blijkt ook dat in de afgelopen twaalf maanden tal van grote klanten de biezen hebben gepakt. Klanten die in Palantirs boeken elk een eigen codenaam hebben. Zo heet Coca-Cola ‘Luda’, American Express ‘Charlie’s Angels’ en staat Nasdaq er bekend als ‘Nancy Drew’. De reden van vertrek is volgens een van de CEO’s simpel, de samenwerking kostte zijn bedrijf jaarlijks zo’n achttien miljoen dollar. En was daarmee een van de grootste kostenposten op de begroting. Ook de baas van Nasdaq schrok van de megalomane maandelijkse fee van één miljoen dollar die zijn bedrijf betaalde. En dat alleen om met Palantir te mogen samenwerken…

Ondanks de hausse aan negatieve publiciteit weet Palantir echter wonderwel overeind te blijven. Door onder meer zijn surveillelanceprojecten voor de Amerikaanse geheime dienst, de CIA als grootste investeerder en tal van activiteiten in het dark web valt het bedrijf inmiddels namelijk in de categorie too big to fail. Een claim die geen enkele startup ter wereld ooit heeft kunnen doen. Wat tegelijkertijd bizar en knap is. Maar bovendien geheel past in de schimmigheid die Palantir maar al te graag over zichzelf afroept.

* ) Deze column werd eerder gepubliceerd in het oktobernummer van Emerce magazine (#152)