Kabinet wil verbod op nepbeoordelingen (update)

Het kabinet overweegt een verbod op het plaatsen of laten plaatsen van neprecensies op internet, meldt het AD donderdag. Consumenten moeten zo beter beschermd worden bij online aankopen of het boeken van een hotelkamer.

Vanaf voorjaar 2022 geldt een verbod op het plaatsen of laten plaatsen van valse beoordelingen bij webwinkels en digitale platforms, zo staat te lezen in het wetsvoorstel Modernisering Consumentenbescherming dat ministers Stef Blok (Economische Zaken & Klimaat) en Sander Dekker (Rechtsbescherming) gisteravond naar de Tweede Kamer hebben gestuurd. De regels gelden ook voor aankopen in het buitenland.

Een uitgebreide modernisering van de consumentenbescherming en de handhaving daarvan is hard nodig, volgens de bewindslieden.

Consumentenbeoordelingen moeten door handelaren eerst op echtheid worden gecontroleerd, voordat deze mogen worden geplaatst als recensie of aanbeveling. Verkopers moeten bovendien de consument gaan informeren of, en zo ja hoe, zij controleren of reviews afkomstig zijn van consumenten die het product daadwerkelijk hebben gekocht.

Hoeveel beoordelingen nep zijn is onduidelijk, schattingen variëren van 16 procent tot een derde. Eén op de tien beoordelingen zijn bovendien het gevolg van actieve manipulatie van fabrikanten.

De Consumentenbond realiseert zich dat valse beoordelingen niet meteen verdwijnen door de nieuwe regels. Ook de Autoriteit Consument en Markt (ACM) meent dat een verbod kan helpen. ‘Een specifiek verbod maakt nog veel duidelijker dat het niet is toegestaan om op internet te misleiden’.

Het kabinet voert ook nog andere maatregelen door. Verkopers moeten aan de consument laten weten of die een gepersonaliseerd prijsaanbod krijgt, bijvoorbeeld doordat een algoritme bijhoudt wat de betreffende consument heeft gekocht en welke websites hij heeft bekeken. In de wetgeving zit bovendien een verbod om zoekresultaten weer te geven zonder duidelijk te maken dat het betaalde reclame betreft of dat er is betaald om een hogere plaatsing te krijgen.

Online platforms moeten consumenten verder laten weten wie verantwoordelijk is (verkoper of platform) voor de levering en het afhandelen van retourzendingen, zodat de consument weet wie hij moet benaderen bij problemen. Ook moet altijd duidelijk zijn hoe de volgorde wordt vastgesteld van het zoekresultaat dat de consument krijgt te zien op het online platform.

Aanbieders van gratis diensten moeten meer informatie gaan verstrekken over bijvoorbeeld de duur van het contract en hoe dat kan worden beëindigd. Ook krijgen consumenten het recht om binnen veertien dagen de overeenkomst zonder reden te ontbinden. Op dat moment moeten zij ook hun persoonsgegevens ‘terugkrijgen’, wat wil zeggen dat de aanbieder de verwerking hiervan stopt.