Joost van der Burght (Wij zijn MEO): “Sociale transitie gaat meer impact hebben dan technologie”

Maatschappelijk ondernemen kan prima hand in gaan met groei en een goed product leveren. Mediabureau Wij zijn MEO uit Alkmaar is er het voorbeeld van: de sociale onderneming won de FD Gazelle award voor snelgroeiende bedrijven.

Ik sprak met mede-eigenaar en directeur Joost van der Burght van MEO, wat staat voor Media & Ondersteuning. Het mediabureau ontzorgt maatschappelijke ondernemingen met totaaloplossingen.

Betekent die missie dat jullie liever geen andere markten bedienen?

“Nee hoor, er is geen volledige match nodig op cultuur en waarden om goed met elkaar te kunnen werken. We bedienen ook gewoon commerciële organisaties die gaan voor prijs, kwaliteit en gemak. Ook wanneer je sociaal onderneemt gaat het nog steeds om een probleem goed op te lossen. Onze sociale propositie komt vanzelf naar voren, of niet.”

MEO is een van de snelst groeiende bedrijven van Nederland volgens FD Gazelle 2022 én 2023. Is dat ook het doel?

“Ons doel is om ongezien talent een kans te geven. Dat doen we door nieuwe banen te creëren voor mensen die een afstand tot de arbeidsmarkt ervaren. Voor hen is het een stuk lastiger om een leuke baan te vinden. 50 procent van onze mensen valt in deze groep. Tegelijkertijd realiseren we elk jaar altijd wel zo’n 20 procent groei zonder enige subsidie. Groei en winst hebben we nodig om ons doel te bereiken: meer maatschappelijke impact. Dat meten we met allerlei cijfers. Bij alles wat we doen is impact de lens waarmee we besluiten nemen: waar leidt dit toe? Creëren we zo wel kansen voor onze doelgroep?”

Gaat dat wel goed samen? Groei en sociaal ondernemen?

“Ik zie twee kampen: idealisten en realisten. Enerzijds is het heel fijn om als bedrijf ergens voor te staan. Idealisten hebben de passie om de wereld positief te veranderen en ze kunnen anderen daarin meenemen. Maar realisme is essentieel om de organisatie te laten groeien. We bieden graag kansen voor iedereen, maar wel binnen een kader waarin iemand daadwerkelijk waarde voor de organisatie creëert.”

Maar kost het inschakelen van mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt niet extra tijd en begeleiding? Ben je zo niet duurder dan je concurrentie?

“Vergelijk het met een stagiaire: het ene bedrijf verwacht direct dat een stagiaire productie draait, bij het andere bedrijf wordt er geïnvesteerd in het bijbrengen en ontwikkelen van vaardigheden. Ja, dat kost meer tijd. Maar als je dat niet doorberekent aan je klanten, ben je helemaal niet duurder. Dan maar wat minder winst op korte termijn: op de lange termijn kan dat heel goed uit.”

Hoe werkt dat precies?

“Ik maak de rekensom of een functie-invulling op termijn een positief resultaat oplevert. Dus bij een openstaande functie definiëren we de taken en doelen. Dat matchen we aan iemands profiel en we maken een inschatting van de stappen die nodig zijn om die persoon daar te kunnen krijgen. Niet alles kan zomaar, en daar zijn we heel eerlijk over.

Het verloop van ons personeel is echt bijzonder laag. Dat geldt voor iedereen, ook de mensen zonder beperkingen. De meeste collega’s blijven minimaal vier à vijf jaar. We bieden een pakket met harde en zachte arbeidsvoorwaarden: een toffe cultuur, groeiperspectief, impact maken met je expertise én gewoon een goed salaris. Je mag er best wat aan overhouden als je goed doet.”

Ik kan me voorstellen dat je je ook weleens vergist met die rekensom.

“We begonnen als sociale onderneming met een sociale propositie: Geef ongezien talent een kans! Dat bleek te sociaal, want daardoor ontstond er een ongelijke verhouding met klanten. Die dachten daardoor dat we ook voor niets konden werken, dat we al blij waren met een kans. In het begin kregen we soms vreselijk weinig betaald. Pas later gingen we denken vanuit een economische motor: als je goed werk levert, verdien je daar ook een goede prijs ervoor, ongeacht de achterliggende visie.”

Welke impact hebben ontwikkelingen als automatisering en AI op hoe jullie werken? Wordt een rekensom die uitgaat van positief effect op termijn door deze ontwikkelingen niet achterhaald?

“Dat is een van de typische uitdagingen waar we voor staan. Net als andere organisaties moeten we hard meegaan in deze ontwikkelingen. De deeltaken die onze mensen uitvoeren, zoals bijvoorbeeld administratieve handelingen of IT-taken, zullen straks minder waarde vertegenwoordigen. Die moeten we bijscholen. Maar het zijn niet alleen bedreigingen natuurlijk.

Dankzij LLM-modellen kunnen ook allround medewerkers nu teksten produceren. Die teksten zijn niet perfect, maar wel taaltechnisch correct. Wij zetten bijvoorbeeld ChatGPT in voor anderstalige mensen die anders moeilijker te plaatsen zijn. Een ander voorbeeld: mensen in het autistisch spectrum kunnen moeite hebben met bepaalde situaties en daardoor niet goed doorvragen. Die coachen we door de casus in een AI-tool te zetten en ze hiermee te laten oefenen. Zo blijft iemand niet hangen in actie/reactie, maar leert zo proactiviteit als vaardigheid.”

Op je LinkedIn-profiel heb je staan dat verandering niet een bijzaak is maar een noodzaak. Hoe bedoel je dat?

“Als je kijkt naar technologische ontwikkelingen, zoals AI nu momenteel, dan is iedereen een en al oor. Begin je over sociaal ondernemen, dan zijn mensen veel minder geïnteresseerd. ‘Daar heb je weer zo’n Greta’, wordt er dan gedacht. Maar er zit een persoonlijk vraagstuk achter waar iedereen vroeg of laat op zal uitkomen. Religie als antwoord op alles is nog altijd aan het wegvallen. Maar mensen hebben nu eenmaal een intrinsieke behoefte aan betekenis, dus die zoeken dat in andere zaken.

Of het nu gaat om een baan, samenwerken met opdrachtgevers of het bepalen van het inkoopbeleid, die zoektocht is een maatschappelijke transitie over vele lagen. Dat zal een veel grotere impact hebben op de maatschappij dan technologie, want dat blijft een middel om een doel mee te bereiken. Waar doen we het allemaal voor? Hoe doen we de dingen die we doen? Uiteindelijk gaat het om betekenis geven aan de dingen die je doet als persoon, als organisatie. En dat hoeft dus niet ten koste te gaan van groei.”

Over de auteur: Thomas Lapperre is copywriter & ondernemer via Bloeise.