Column: Internet is voor de armen
Het internet begon als een idyllische droom van vrijheid en gelijkheid. Van de poetsvrouw tot de president, allemaal kregen we hetzelfde internet. Informatie is kennis, en informatie werd vrij.
Een goede 25 jaar later begint de digitale wereld steeds meer op de echte wereld te lijken. En dan bedoel ik voor de verandering niet zoiets als virtual reality. De digitale klassenstrijd is aan. Het internet is voor de armen. Een premium digitale wereld voor de rijken.
De New York Times staat bekend om zijn prachtige interactieve internet specials. De meest recente gaat over dit onderwerp. En hoe de internetbelofte daarmee niet is waargemaakt. Ook Tim Berners-Lee, de uitvinder van het wereldwijde web, maakt zich zorgen. Hij heeft recent negen principes opgesteld in de hoop dat die het internet beter maken.
Van de tien geboden tot de 95 stellingen van Luther, in de geschiedenis hebben we tal van pogingen gedaan om met lijstjes menselijk gedrag te sturen. Maar behalve in de vorm van ‘de tien gekste outfits van Kim Kardashian’ werken lijstjes maar met mate.
Het lijstje met de zeven hoofdzonden is wel een interessante. Want of het nu AI is of social media, het is nooit de techniek of het platform wat het probleem is: het is de mens. De mens voedt AI met vooringenomen data. De mens scheldt en trollt op social media. De mens wil over de rug van anderen geld en macht vergaren.
De negatieve impact hiervan is net als in de echte wereld ongelijk verdeeld. De rijken trekken zich online terug in met paywalls ommuurde premium omgevingen. We kopen er privacy en kwaliteit. Buiten die veilige muren is het steeds meer voor de armen. Gevolgd door trackers voeden ze het internet met hun data. De zevende hoofdzonde ‘gemakzucht’ wordt onze val. We geven onze data in ruil voor gebruiksgemak. Data waarmee we steeds slimmer zijn te manipuleren.
Gelukkig is er aan de andere kant het boek ‘de meeste mensen deugen’ van Rutger Bregman. En als je kijkt langs de trollen en spam, zie je elke dag mensen lief voor elkaar zijn op Twitter. Ook ontstaan er tal van mooie platformen op het internet, die gratis toegankelijk zijn en blijven voor iedereen. Er zit ook zoveel goeds in mensen. Daarom laat ik hierbij mijn lijstjes-cynisme varen en steun van harte Berners-Lee’s initiatief. Go internet!
* Dit artikel verscheen eerder in het decembernummer van Emerce magazine (#175).
Over de auteur: Brechtje de Leij werkt als mobile strategist en schrijft columns voor Emerce.
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond