Column: The streaming wars

Innovaties worden vrijwel altijd gebouwd op eerdere uitvindingen. Uit illegaal downloaden ontstonden Pandora en vooral Spotify, waarvan het belang niet onderschat mag worden. Die laatste liet zien dat mensen bereid zijn te betalen voor kwalitatief hoogwaardige content en dat je wel degelijk een alternatief voor The Pirate Bay kan bieden als je vrijwel alle muziek op een plaats verzamelt en aanbiedt. Zonder Spotify zou Netflix nooit al in 2007 zijn gaan streamen. 

Pas ruim twaalf jaar later krijgt Netflix volgende maand haar eerste wereldwijd opererende concurrent, Disney+. Maar liefst negentig miljard dollar investeert het concern van de grote oren om de enorme achterstand in te lopen, want zelden is er een bedrijf geweest met zo’n first mover voordeel als Netflix. De concurrent kijkt tegen een achterstand van bijna 160 miljoen abonnees aan. En nu Disney eindelijk volgt, kunnen Comcast-NBC, Viacom-CBS en vele anderen niet meer achterblijven.

Er gaan het komend decennium miljarden gepompt worden in deze diensten die onmogelijk allemaal kunnen slagen. U en ik krijgen een aanbod toegeworpen dat groter is dan ooit tevoren maar waarmee we ook verleidt zullen worden meer geld te besteden dan ooit tevoren.

Het is net zo ondenkbaar dat partijen zonder een sterk ‘on demand’ aanbod op lange termijn gaan overleven, als dat zij die dat straks wel hebben allemaal gaan slagen.

Deze nieuwe streaming war gaat heel lang duren, heel veel kosten en zal de voorbode zijn van de volgende consolidatieslag in de video-, film- en televisiewereld.

Het zal voor kleinere spelers als SBS steeds moeilijker worden nog hoogwaardige internationale content te verwerven. Hen resten slechts de kruimels, oud materiaal dat al jaren eerder te zien was bij Netflix en Disney c.s. films en series waar niemand meer op zit te wachten.

Hun enige optie is zich te richten op eigen lokaal product maar zelfs dan wacht hen een onzekere toekomst. Zoals nog nooit een lokale zoekmachine er in is geslaagd Google te verslaan, moet ik nog maar zien dat de Videolanden van deze wereld het daadwerkelijk gaan redden van de Netflixen.

Zeker is dat er de komende tien jaar geen plek zal zijn waar álle video van de laatste 40 jaar te vinden is. Wat Spotify met audio al tien jaar geleden lukte is voor video nog heel ver weg. Pas als andere grote spelers miljarden hebben verloren zullen ze bereid zijn hun content aan zo’n concurrerende winnaar te licenseren. Wie die partij zal zijn? Ik gok op Netflix, the first mover takes it all, maar dat gaat nog wel even duren.

* Dit artikel verscheen eerder in het oktobernummer van Emerce magazine (#173).