Commerciële Facebook-posts: leuk of meuk?
Merken op je Facebook. Je hebt ze zelf toegelaten, maar in praktijk blijft het toch een beetje een ongemakkelijke vriendschap. En als copywriter en pionier op Facebook, vraag ik me hardop af wanneer een post leuk of meuk is. En moet je eigenlijk wel leuk zijn als merk op Facebook?
Onlangs kwam ik dit tegen op mijn Facebook wall:
Inmiddels zitten er redelijk wat merken in mijn Facebook. Er verschijnen dan ook regelmatig interessante, minder interessante en totaal niet interessante posts op mijn wall. Het voelt af en toe een beetje alsof ik midden in een leuk gesprek zit en er af en toe iemand dwars door me heen begint te praten. En dan ook nog eens met onderwerp dat er niet toe doet. Het erge is dat die ruis toeneemt.
De reden voor de toename is volgens mij dat merken té graag onderdeel willen worden van de dagelijkse gang van zaken van hun fans. Ze gaan hun gespreksstof, die zich normaal beperkt tot hun product of dienst, verbreden.
Bijvoorbeeld door het als biermerk over het weer te hebben:
Of als drankje over je bezigheden in het weekend:
Of als kledingmerk te vragen waar je op vakantie gaat:
Is dit leuk of meuk? Er reageren wel mensen op, maar zou Grolsch nu echt blij zijn dat ze binnen een minuut (check de tijd) wisten dat Edwin Stevens die dag moest werken?
Kortom, is dit de interactie waar deze merken op zaten te wachten toen ze naar flitsende presentaties keken over de mogelijkheden van interactie met je doelgroep op Facebook?! Ik vraag het me af.
Nog een interessant fenomeen is het inhaken op de actualiteit. Reclamebureaus maken vaak ‘social calendars’. Dat is handig, want dan kun je zien wanneer je met je post kunt inhaken. Het probleem is echter, dat steeds meer merken dit doen. En dat mijn wall op zo’n ‘actualiteitendag’ vol staat met dezelfde berichten. Maar dan ook echt letterlijk dezelfde berichten.
Het valt me ook op dat al deze postings afsluiten met een vraag. Ik word er moe van. Het ligt er te dik bovenop dat deze postjes bedoeld zijn om interactie los te peuteren. Het werkt. Want er volgen reacties en ‘likes’. Maar het is allerminst sympathiek en alles behalve sociaal.
Ik wil graag afsluiten met een positief geluid. Want er zijn ook een hoop merken die ik wel als vrienden beschouw in mijn Facebook. Ik noem:
- Pathé, die mij altijd als eerste op de hoogte stelt welke nieuwe films er draaien.
- Hema, die mij laatst vertelde dat ik nu ook online BBQ-vlees kon bestellen.
- Grand’Italia, dat mij leert hoe ik perfecte risotto & pasta maak. Spot on.
Dat zijn vrienden waar je iets aan hebt. En dan kom ik misschien ook bij m’n punt. Zolang merken bij zichzelf blijven en echt iets te melden hebben op Facebook, dan komt het goed. Dan worden het vrienden waar je iets aan hebt. En geen popi-jopie’s die je op den duur toch uitspuugt omdat ze te vervelend worden. Net echt eigenlijk, dat Facebook.
*) Auteur Merlijn van Vliet (25) is creatief bij activatiebureau Fitzroy
Gerelateerde opleiding
Deel dit bericht
Plaats een reactie
Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond
7 Reacties
Marieke
Ik denk dat dit soort dingen storend zijn voor de mensen die er ook iets van af weten. Die weten dat er om interactie wordt gevraagd ter promotie van eigen merk. Mensen die hier nooit mee bezig zijn hebben dit niet door en denken, he wat leuk, laat ik eens reageren. Ik ben het overigens wel met je eens, maar ja, ik ben er dus (ook) de hele dag op mijn werk al mee bezig 🙂
Merlijn
Je hebt gelijk Marieke. Maar die mensen gaan er waarschijnlijk op een gegeven moment ook genoeg van krijgen. En dan is het goed als mensen zoals jij en ik daar al een keer over nagedacht hebben 🙂
Patrick Lotte
Voor mijn merken & vrienden geldt eigenlijk hetzelfde…
Meld iets interessants.. is het steeds dezelfde meuk dan scroll ik over je heen…
En meld af en toen iets dan blijft het enigzins een verassing en geen schreeuw om aandacht 😉
wouter kleinsman
Zoals je hierboven vertelde over de vragen van bedrijven. Dit doen ze om interactie, maar niet te vergeten ook om hun product hierop af te stemmen.
Bijenkorf: maakt promotie en daarbij meten ze hoeveel mensen via social media naar hun toe gaan.
Espirit: ze willen weten wat mensen gaan doen, op deze manier passen ze hun collectie aan.
Mensen die naar strand gaan hebben strandkleren nodig. Mensen die naar de stad gaan, gemakkelijk kleding met goede schoenen etc.
Daarnaast heb je ook de mogelijkheid om je facebookwall te filteren. Op deze manier kun je mensen uit je wall halen die je storen.
Dus om eerlijk te zijn over deze post: ik vind persoonlijk dat er niet goed over na is gedacht. Excuses
Merlijn
Wouter, thanks voor je uitgebreide reactie. Wat je zegt is waar (tot aan ‘dus om eerlijk te zijn…’ dan ;)). Het punt dat ik wil maken is dat merken op Facebook tussen je vrienden zitten. Het zou dan ook passend zijn als ze ook zo gedragen. Zoals jij het hierboven beschrijft, lijken het vrienden die van alles van je willen lospeuteren om er zelf beter van te worden. Het werkt. Want er volgen reacties en likes. Maar het is allerminst sympathiek en alles behalve sociaal.
Stephan
Ik vind dit een erg interessant topic. Op dit moment ben ik mijzelf aan het verdiepen in het creëren van Customer Engagement. Wat ik erg opvallend vind is dat er erg veel geschreven is over wat Customer Engagement betekend vanuit het perspectief van het bedrijf; dus wanneer is een customer engaged volgens het bedrijf. Er staat echter weinig beschreven wanneer een customer zichzelf engaged voelt.
Ik denk dat dit het punt is waar deze facebook posts ook fout op gaan. Bedrijven denken dat customers zich engaged zullen voelen doordat ze feedback kunnen geven aan het bedrijf, maar de customer zelf vind het juist misschien wel storend en voelt zich minder engaged.
Koen
Ik ben het oneens met de reactie van Wouter. In de ideale toekomstversie van de social communities zullen bedrijven gaan begrijpen dat het inderdaad om sociale relaties gaat. Wanneer je op stap bent met vrienden en een medewerker van een kledingzaak vraagt wat je gaat doen, zit je daar ook niet op te wachten. Ongeacht of de kledingzaak daar zijn collectie op aan gaat passen.