Header Bidding – Wat heeft het ons opgeleverd en wat is de toekomst?

Header Bidding, de afgelopen jaren misschien wel hét buzzwoord onder display marketeers. Het zou een einde maken aan de monopoly van Google op display advertising en eerlijke kansen bieden aan alle publishers (de verkopers), buyers (de marketeers) en exchanges (de gebruikte techniek). Waar we eerst nog afhankelijk waren van de bekende ‘waterval methode’, waar Google bijna altijd aan het langste eind trok met AdManager (voorheen DFP), zijn we met Header Bidding een stuk volwassener geworden en is de inkoop een stuk eerlijker. 

Wat is header bidding ook alweer?

Header Bidding is eigenlijk niets meer dan het verplaatsen van de auction naar de ‘header’ van de website. ‘Vroeger’ werd de auction verricht zodra de advertentie slots ingeladen werden, dat gedeelte is hiermee naar voren gehaald. Zo vindt de auction plaats nog voordat de pagina is ingeladen en is het voor de publisher mogelijk om iedere exchange de kans te geven om te bieden op een advertentie slot. De ouderwetse watervalmethode kreeg dus een extra laag:

Het resultaat?

Het werd hierbij voor buyers mogelijk om op een makkelijke manier toegang te krijgen tot inventory waar ze tot voorheen niet bij konden. Voor de publishers waren er opeens veel meer gegadigden om de advertentie slots die ze aanbieden te vullen, win-win dus! Natuurlijk waren er ook partijen die hier nadeel van hadden en eigenlijk kan je twee groepen maken nadat vrijwel iedereen is overgestapt naar Header Bidding, de winnaars en de verliezers. Wie heeft nou echt kunnen profiteren van deze ontwikkeling en voor wie is het een nadeel?

De winnaars

De Publishers, uiteraard. Zij zijn degene die het meeste profijt hebben gehad van Header Bidding en de reden waarom is natuurlijk voor de hand liggend. Meerdere exchanges die allemaal kunnen bieden op je meest waardevolle inventory hebben gezorgd voor hogere CPM’s en dus voor directe hogere inkomsten. 

De Buyers. We zijn als marketeers ook zeker als winnaars uit de bus gekomen, ook al is het wellicht op de langere termijn. De felbegeerde Premium Inventory is voor alle buyers beschikbaar en de markt is transparanter geworden. Natuurlijk zijn de CPM’s gestegen maar tegenwoordig zal iedere display marketeer geoptimaliseerde strategieën hebben om hier zijn of haar voordeel uit te halen. 

De verliezers

De SSP’s. Misschien wel de enige en dus ook grootste verliezers van de nieuwe techniek zijn de SSP’s, waar zij eerst nog exclusiviteit konden bieden aan buyers van bepaalde inventory is nu alles openbaar en vanzelfsprekend niet meer exclusief. Dit zorgt in-direct weer voor een extra ‘win’ voor de Publishers en de Buyers, de SSP’s moeten het platform dat zij hebben weer aantrekkelijk maken, wat vaak gepaard met lagere kosten en meer mogelijkheden voor de buyers. 

Header Bidding 2.0: Server Side ipv Client Side

Uit cijfers van maart 2019 blijkt dat bijna 80% van de websites over is gestapt naar Client Side Header Bidding. Hier benoem ik specifiek dat ze zijn overgestapt naar Client Side Header Bidding, wat simpelweg betekent dat alle advertentieverzoeken, biedingen etc via de browser van de eindgebruiker gaan. Is dat verkeerd? Niet helemaal. Kan dat beter? Zeker wel. Het schema bij Client Side Header Bidding ziet er als volgt uit:

Met de Client Side techniek komt de druk te liggen op de website van de publisher en de browser van de gebruiker. De publisher moet zorgen dat alle exchanges worden ingeladen in de header van de website zodat deze mee kunnen doen aan de auction. Hierbij komt ook nog kijken dat de website moet wachten totdat alle antwoorden van de exchanges binnen zijn, dus als er ook maar één exchange tussen zit die problemen heeft of als deze traag is dan zal de gebruiker dit merken. Deze moet hierdoor namelijk wachten totdat al deze zaken zijn ingeladen voordat de content naar voren komt, dit leidt tot langzame pagina’s en slechte User Experience. 

De oplossing heb ik hierboven al genoemd, namelijk de overstap van Client Side naar Server Side. De naam doet al vermoeden wat dit betekent, de belasting niet bij de gebruiker leggen maar op de server, die hier veel beter tegen bestemd is. Het schema van de Server Side Header Bidding ziet er iets anders uit:

De werking hiervan is niet heel anders maar een kleine omzetting is noodzakelijk. Waar eerst verschillende requests werden gedaan in de header van de website moet dit nu worden gedaan via 1 call naar een externe server. Het makkelijke hierbij is, is dat de auction nu op de externe server gedaan wordt en niet meer in de header van de website. Deze server communiceert vervolgens weer met de website en afhankelijk van de auction worden de advertentie slots gevuld. Het resultaat is dat de pagina’s weer snel worden en de User Experience van de gebruiker weer verbeterd. 

Daarnaast is er natuurlijk een grote stijging in het gebruik van Video en Rich Media advertenties. Zo gebruikte 81% van de bedrijven video in hun marketingmix en mobiele video stijgt vrijwel elk jaar met 100% (bron: Biteable.com). Rich Media inzet stijgt daarnaast al jaren waardoor de browsers het steeds zwaarder zullen krijgen met deze manier van inkoop. Hierdoor zal Server Side Header Bidding alsmaar belangrijker worden voor de publishers. 

Heeft Server Side dan alleen maar voordelen? Nee, in ieder geval op dit moment nog niet. Zo kan het lastiger worden om gebruikers te herkennen omdat gebruikersdata vaak gefilterd wordt als deze naar een server is verplaatst. 

Google ziet weer een kans

Nu zit niet iedereen te wachten op een technische aanpassing nadat net alles is overgezet op Client Side Header Bidding, dit kan zijn omdat het simpelweg te veel geld kost om dit op te zetten of omdat de kennis er niet is. Uiteraard zagen ze hierdoor bij Google weer een kans om terrein te winnen in het display landschap en toen bekend werd dat Server Side Header Bidding de toekomst was hebben zij hier op ingespeeld door dit zelf aan te bieden met ‘Google Open Bidding’, wat voor nu alleen nog voor een aantal exclusieve partners beschikbaar is. Hiermee maken zij Server Side Header Bidding mogelijk door hun eigen servers en services beschikbaar te stellen. De werking blijft hetzelfde maar de publishers kunnen het moeilijke werk door Google laten opknappen, uiteraard tegen een ‘kleine’ fee. Naast de fee heeft ook dit systeem een nadeel, Google bepaald namelijk welke Exchanges mee mogen doen in deze ‘open market’. Zo blijf je afhankelijk van Google, moet je AdManager blijven gebruiken en zal Google wederom een zeer grote voet in de aarde krijgen op het gebied van programmatic display. 

Focus verleggen

Je kan dus concluderen dat zowel Client Side als Server Side z’n voor- en nadelen hebben en er (nog) geen beste oplossing is. Hetgeen dat we wél met zekerheid kunnen zeggen is dat Header Bidding de programmatic display wereld flink heeft verbeterd en nog steeds aan het verbeteren is. Het begint allemaal weer beetje bij beetje transparanter te worden en de buyers kunnen eindelijk afstappen van de ‘waste-inventory’ en de focus verleggen naar mooie, kwalitatieve advertentie posities en formaten. 

Mijn eigen verwachting is dat naast Google ook de andere grotere exchanges de stap naar Server Side zullen zetten en dit de standaard in de markt zal worden. Vanuit Pink Marketing merken we dat veel publishers zich nog niet bezig houden met deze ontwikkeling, wat logisch is maar naar mijn mening ook zonde. Alleen het afgelopen jaar zijn er al tientallen publishers bijgekomen, dan zou ik het juist interessant vinden als er wordt gedacht aan nieuwe technieken om je als publisher te differentiëren van de rest. 

Is het dus nu al nodig om over te stappen?

Voor de kleinere publishers is het zeker niet nodig om over te stappen op Server Side, het verkeer is hier simpelweg te laag om het verschil te zullen zien. Voor de grote spelers is het echter uitermate interessant om over te stappen op Server Side, als je duizenden bezoekers per dag hebt kan deze oplossing een wereld van verschil laten zien in je performance. 

Over de auteur: Stefan Neuenschwander werkt als Display / Automation Marketeer bij Pink Marketing.