Waar de Apple Watch het laat liggen (nog)

Inmiddels heb ik mijn Apple Watch zo’n twee weken om. Ik geloof erg in de ‘kracht van de pols’ als drager van informatie en notificaties. Een betere plek dan bijvoorbeeld de Google Glass, die ik ook uitgebreid heb getest. Hoog tijd om de eerste ervaringen op een rij te zetten.

Als achtergrond: de Apple Watch is niet mijn eerste smartwatch. Bij de Kickstartercampagne van Pebble in 2012 kocht ik mijn eerste smartwatch en droeg die tot twee weken geleden elke dag. Ook heb ik sinds 2011 een Fitbit gedragen, en ik heb als test een paar weken de Moto360 geprobeerd.

De Pebble

Ik ben altijd een fan van de Pebble geweest, op het uiterlijk na misschien, het bleef een beetje plastic. De kracht van de Pebble zit hem in de eenvoud en de goede heldere vibraties.

De focus van de Pebble op de notificaties werkt goed om meer controle over de informatiestroom te hebben. Je hoeft minder je telefoon in te duiken en als er echt iets belangrijks is mis je het minder snel.

Het moet overigens worden gezegd dat deze notificaties de laatste maanden veel slechter afgaan. Het is me niet gelukt de instellingen goed te krijgen.

De Pebble heeft verder een beperkt aantal open slots voor apps. Je kunt op de Pebble maar 8 apps & watchfaces installeren. Ze noemen die plekken ‘slots’. Deze apps zijn vaak goed doordacht voor het gebruik op een smartwatch. Of dat nu het inchecken met Swarm is, kijken wanneer de volgende trein is of de ‘7 minute work-out’-app. Ze doen goed wat ze moeten doen en niet meer. Ook de watchfaces bieden veel mogelijkheden om informatie direct te zien. Denk aan het weer of Buienradar.

De Apple Watch, een ander concept

Dit was een lange inleiding over de Pebble in een stuk over de Apple Watch, maar dat is relevant om de context te schetsen. Pebble lost zijn belofte als smartwatch namelijk erg goed in. Een mooie referentie voor de Apple Watch.

De opzet van Apple is een beetje anders dan Pebble. Iedereen die een app maakt voor de iPhone kan een extensie maken voor de Apple Watch. Je kunt bijvoorbeeld eindeloos apps op de watch beschikbaar maken. Daarin zit een natuurlijke grens, want het overzicht met de bolletjes werkt niet voor iedereen. Na een week uitproberen kom ik nooit op het overzichtsscherm met alle apps. Het is lastig de juiste app te vinden tussen alle bolletjes.

Bron foto: Hadrian / Shutterstock.com

De Apple Watch heeft als belangrijk navigatieprincipe gekozen om via de ‘Glances’ naar je favoriete apps navigeren. Deze glances zijn kleine kaartjes die de essentiële statusinformatie van een app weergeven. Tevens vormen ze de ingang naar de app zelf. Daarin lijken de glances op de cards van Google Now, al worden ze niet geserveerd op basis van relevantie maar moet je er als gebruiker zelf actief langsgaan.

Ik vind de glances zeer goed werken als snelle ingang naar de favoriete informatie, zeker in combinatie met de notificaties. In theorie althans, want ook de glances hebben last van performance issues. Daarover later meer.

Taptic engine voelt erg goed

Goede taptic feedback is zeer belangrijk bij een smartwatch. Er kan heel veel mee gecommuniceerd worden. Het is een van de killer functions van een smartwatch. Maar dan moet het wel goed zijn.

De Moto360 heeft bijvoorbeeld een veel te zachte trilling. Pebble doet het juist erg goed. De Apple Watch brengt een hele nieuwe dimensie met zich mee. Het trillen voelt alsof iemand je serieus op de pols tikt. Je kunt ‘m extra kracht geven en eventueel combineren met een geluidssignaal. Die functie heb ik uitgezet, omdat dit tegen het principe van persoonlijke notificaties in gaat.

De andere rol van de taptic engine is het communiceren met anderen zonder beeld of geluid, alleen door te voelen. Je kunt je favoriete contactpersonen bijvoorbeeld een tekening of een hartslag sturen maar ook taps, tikjes op de pols. Letterlijk. De echte waarde hiervan is nog moeilijk in te schatten omdat maar weinig anderen een Apple-horloge hebben. De Wet van Metcalfe is hier weer duidelijk van toepassing: de waarde van een netwerkdienst neemt exponentieel toe met het aantal nodes (gebruikers) in het netwerk.

De looks zijn zoals je van Apple verwacht

Ik herinner me nog de eerste keer dat ik de iPhone zag. Het verschil met de andere smartphones was enorm vanwege het grote scherm. De wereld veranderde op dat moment Dat is op een bepaalde manier met de Apple Watch ook het geval.

Het nieuwe systeem van forced touch, om een vervolgactie vanuit een scherm te doen, is een vernieuwend interactieprincipe dat we zeker gaan terugzien in de iPhone en iPad. Bij forced touch wordt het scherm gevoelig voor de kracht waarmee je op het scherm drukt. Als je alleen het scherm aanraakt wordt een link geopend of je kunt swipen. Als je hard duwt komt een menu op. Er is dus een verschil is tussen aanraken en (hard) drukken.

Watchfaces zijn mooi maar te beperkt

De watchface is het schermpje met de klok die je ziet zodra je op je horloge kijkt. Bij smartwatches kunnen deze dus extra functies hebben zoals het tonen van de huidige temperatuur. Pebble snapt dat de watchface de essentie van het horloge is. Dat is waar het gebeurt. Bij de Apple Watch kan maar een beperkt aantal watchfaces worden gekozen en ontwikkelaars kunnen nog niks toevoegen aan de interactieve elementen, de mini-apps binnen de watchfaces. Voor onze BVA Auctions-app zou het bijvoorbeeld heel handig zijn om de activiteit op de watchface te tonen, maar dat kan nog niet.

De enige manier om nu actuele eigen app-data te tonen is via de glances. Dat is een mooi concept, maar je zou ze dan eigenlijk als watchface moeten kunnen instellen. Ik verwacht dat Apple de watchface gaat openstellen voor ontwikkelaars, om te beginnen de mini-apps die binnen de watchfaces draaien. Ze zullen dat stap voor stap doen om de performance te kunnen monitoren.

De performance is een killer

Maar niet een positieve killer. Het is al vaker gezegd, maar de apps zijn super langzaam. Niet alleen bij het opstarten, maar ook bij het gebruik. Als ze het al doen. Ik probeerde bijvoorbeeld een lijst op Wunderlist te gebruiken op de watch en items als afgerond weg te klikken, maar ben er snel mee gestopt. Het scrollen gingen zo langzaam dat ik allemaal verkeerde items wegklikte.

Dat wordt veroorzaakt door twee aspecten. Als eerste heeft Apple het native installeren van apps niet opengezet voor ontwikkelaars. Alle interactie in de apps loopt via Bluetooth vanaf de telefoon naar de watch. Ook de native apps, zoals de weer-app, werken niet altijd even snel. Er zit dus ook in de core van de hardware iets dat de software trager maakt. Apple zal vermoedelijk streng blijven op het installeren van native apps.

Apps zijn nog onvolwassen en ondoordacht

Het belangrijkste issue is misschien wel dat apps vaak zijn gemaakt zonder dat de bouwer de mogelijkheid had om te testen op een echte watch. Dat betekent dat ze niet optimaal zijn, zowel in het basisconcept als de technische oplossing. Apps zouden super gefocust moeten zijn op een functie en met een minimale data-uitwisseling moeten werken.

Dit is natuurlijk een tijdelijk probleem, maar het betekent niet we geen batterij aan apps zullen krijgen die een ingedikte versie van de telefoon-app zijn. Ik bedoel daarmee dat niet wordt nagedacht welke functie op een horloge werkt en welke niet. Alle functies die in een app op je telefoon zitten zullen worden geprobeerd in het kleine schermpje van de telefoon te proppen. Een onzinnig idee.

De watch notificeert je als er wat aan de hand is en je eventueel moet handelen. Dat handelen doe je op een ander apparaat. In eerste instantie is dat de telefoon, maar dat kan technisch gezien ieder willekeurig ander apparaat zijn. De notificatie heeft twee rollen: feedback geven op de situatie van nu en een verdeelcentrum zijn met vervolgacties.

De onderscheidende waarde is de health

De echte waarde lijkt toch te zitten in de healthfuncties. Ik ga mijn Fitbit bijvoorbeeld niet meer gebruiken, ondanks alle jaren opgebouwde geschiedenis.

Heel goed is de manier van adviseren. Die is niet louter gebaseerd op stappen maar op een combinatie van verbrande calorieën, intensieve beweging en staan. Dat voelt veel relevanter. Ook goed is de actieve aanpassing van het doel. Na een week gebruik gaf de watch een suggestie voor het aanpassen van het doel dat de ambitie stimuleert. Super.

 

Over de sta-stimulans ben ik nog niet uit. Het idee is goed en maakt je bewust van een te lange zit achter je bureau. Maar het is soms behoorlijk irritant omdat het zo weinig snapt van de context. Als ik met 120 over de snelweg rijd ga ik niet even staan, wacht dan met de melding als ik weer stilsta. Dat kun je weten als je slim bent.

De wow-factor is Siri

Het kunnen dicteren en antwoorden via voice is ook een zeer krachtig onderdeel. Op je telefoon doe je dit weinig tenzij je in de auto zit met een carkit, maar met je pols is het veel logischer. Natuurlijk moeten we eraan wennen, maar het interessante is dat ook mensen die niet tech-savvy zijn van deze functie gecharmeerd zijn. Siri lijkt ook opeens veel slimmer.

Zelf heb ik de functie vooral gebruikt voor het navigeren. De navigatie via de watch werkt prima. Ik heb in mijn oldtimer geen navigatie en heb de afgelopen weken alle navigatie via de Apple Watch gedaan. Ik durf nog niet helemaal blind te varen op de tap-signalen, maar met nog wat langer gebruik gaat dat zeker ook gebeuren. Een nadeel is wel dat het batterij leegdrinkt. Zonder navigeren heb ik aan het eind van een twintigurige dag tussen de tien en veertig procent batterij over, met serieus navigeren moet de watch na veertien uur aan de oplader.

Mijn prille conclusie

Samengevat: het is een prachtig device. De finesse zit in de fysieke elementen zoals de sensor en de taptic engine. Minimaal een acht voor de fysieke elementen van de watch. Ook de notificaties werken super.

De echte waarde zal echter moeten komen uit de goede combinaties van apps en software. Daar laat Apple het nu liggen. Een mager zesje nu. Snel opengooien voor externe ontwikkelaars lijkt het devies. Maar ook de performance zal omhoog moeten wil het meer worden dan een hele fijne healthdevice en notificatiemachine.

Daarbij is er nog een interessant aspect. De waarde ligt ook heel erg in het slim reageren op de context van gebruik. Het combineren van context en sensing. Dat kan niet alleen worden opgelost door de appmakers. Een context-servicelaag en -SDK is essentieel voor ontwikkelaars. Je moet die context kunnen uitlezen om slim reagerende apps te maken.

Ik ben benieuwd naar de aankondigingen op WWDC volgende week en houd voorlopig de Apple Watch zeker om.