The Goodshipping Program: jonge vrouwen verduurzamen de containerscheepvaart

“Astrid en ik zijn uitzonderingen in de sector. We zijn jong, vrouw en hebben een vernieuwend idee”, vertelt Isabel Welten enthousiast. Samen met Astrid Sonneveld heeft ze een programma opgezet om zeecontainervervoer te verduurzamen. “Zeecontainerschepen veroorzaken een aanzienlijk deel van de wereldwijde CO2-uitstoot, naar verwachting 17 procent in 2050.” Het Goodshipping Program won al de Accenture Innovation Award in het thema Clean and Affordable Energy.

Hoe zou je het Goodshipping Program in één tweet omschrijven?
“Het Goodshipping Program maakt het voor bedrijven mogelijk dat hun producten op een duurzame manier verscheept worden.”

Wat houdt het programma precies in?
“Het programma is een spin-off van GoodFuels, pionier op het gebied van hernieuwbare brandstoffen voor de scheepvaart. Het heeft als doel de containerscheepvaart schoner te maken. De extra kosten om ‘groen’ te verschepen door een hernieuwbare brandstof in te zetten, worden niet verhaald op de scheepeigenaren, maar komen voor rekening van bedrijven die hun producten laten verschepen.”

Gaat het om een product of dienst?
“We bieden een dienst aan voor duurzamer zeecontainervervoer. Wij doen dit door de fossiele, zware stookolie te vervangen door een hernieuwbaar alternatief, van GoodFuels. De brandstof wordt gemaakt van rest- en afvalstromen die nooit concurreren met voedselproductie of te maken hebben met ontbossing. We bieden klanten alleen de vergroening van het transport, zij houden hun eigen logistieke partner aan voor het daadwerkelijke vervoer.

Hoe is het idee ontstaan?
“GoodFuels, waarvoor wij tot op heden ook werken, is drie jaar geleden opgericht en inmiddels hebben we al diverse successen geboekt binnen de scheepvaart. De containerindustrie is een apart segment, dat vraagt om een specifieke aanpak vanwege de overcapaciteit. We merkten al snel dat het niet werkt om de extra kosten die komen kijken bij het gebruik van groene brandstof te verhalen bij een Maersk of Hapag Lloyd. Daarom richten we ons op de verladers, de bedrijven die goederen verschepen, zoals Heineken, Ikea of H&M.”

Staan de verladers er wel voor open?
“Ja, het past in de duurzaamheidstrend. Maar wat wij zien is dat bedrijven vooral intern kijken. Daardoor blijft de emissie tijdens transport buiten beschouwing. Bij de gevolgen wordt nauwelijks stilgestaan. Wij maken die blinde vlek zichtbaar.”

Is de zeescheepvaart dan niet gebonden aan mondiale afspraken?
“Voor de zeescheepvaart zijn geen doelstellingen gesteld voor CO2-uitstoot en de sector is niet meegenomen in het Parijs-akkoord. Verduurzamen blijft daarmee een vrijwillige keuze.”

Neemt de sector zelf geen maatregelen?
“De zeescheepvaart is de dinosaurus van de transport- en logistieke sector. In andere segmenten heeft duurzaamheid al lang voet aan de grond, maar hier gaat het er al jaren onveranderd, ouderwets en vervuilend aan toe. Het is een van de goedkoopste manieren om te vervoeren en de kosten zijn zo laag dat ze compleet uit hun verband zijn getrokken. Zo is het goedkoper om een pakketje te bestellen vanuit China dan eenzelfde pakketje met een busje te bezorgen in Amsterdam.”

Hoe groot is de vervuiling?
“Als we kijken naar CO2-emissie, dan wordt de belasting op het milieu uitgedrukt in gram koolzuurgas per container per kilometer. Als je een container een kilometer verscheept, dan bedraagt het aandeel koolstofdioxide ongeveer zestig gram. Het is een gemiddelde waarde, die afhankelijk is van de handelslijn, het type container, en de grootte van het schip. Zo is de route tussen Rotterdam en New York vervuilender dan de route van Rotterdam naar China.”

Wordt er alleen gekeken naar CO2-uitstoot?
“Bij de verbranding van stookolie komen ook andere schadelijke stoffen vrij: zwavel, stikstof en fijnstof zoals black carbon. Dit zwarte roetdeeltje komt terecht op het poolijs en door de zonnewarmte-absorberende kleur wordt het smelten van de ijskappen versneld. Fijnstof heeft bovendien een direct effect op de menselijke gezondheid: door inademing sterven naar schatting jaarlijks 60.000 mensen aan de gevolgen.”

Heb je concurrentie?
“We kennen geen vergelijkbare concepten. Onze grootste concurrent is CO2-compensatie. De uitstoot op papier wordt dan gecompenseerd met certificaten. Dat verandert echter niks aan het feit dat er nog steeds fossiele energiebronnen gebruikt worden, en dat doen wij wel – inclusief andere schadelijke stoffen.”

Wat is het grootste voordeel van The Goodshipping Program?
“Zodra een klant deelneemt aan het programma, regelen wij de rest. We berekenen hoe veel brandstof nodig is om de containers duurzaam te verschepen, er wordt contact opgenomen met de rederij en wij leveren de juiste brandstof. De klant heeft er nauwelijks omkijken naar en kan – zonder zijn reguliere operatie aan te passen – bijdragen aan een schonere wereld”

Hoe ziet het verdienmodel eruit?
“Dat is heel simpel: de klant betaalt per container per kilometer een vaste prijs per jaar. Dat geeft zekerheid in zijn jaarbudget. In feite regelt ons programma een-op-een de gewenste brandstof. We vragen daarvoor een kleine management fee per liter. Gezien de interesse uit de markt verwachten wij eind dit jaar break-even te kunnen draaien. We zien inmiddels zo veel potentie in het programma dat we er vol mee door willen gaan.”

Hoe kijk je aan tegen het vrouwelijk ondernemerschap?
“Astrid en ik zijn 26 en 27 jaar oud, beiden hebben we een technische achtergrond door onze studies in Delft en we werken in een conservatieve industrie met voornamelijk wat oudere mannen. Op conferenties valt dit vaak op in positieve zin. We hebben niet alleen een bijzonder verhaal, maar ook onthouden mensen ons hierop. Dit is precies wat ik zo goed bij het programma vind passen. Het programma is net als wij fris en vernieuwend en als jonge vrouwen in deze industrie doorbreken we een aantal clichés en daar halen we zoveel mogelijk de voordelen uit.”

Welke eigenschappen zijn essentieel als vrouwelijke ondernemer?
“Als je passie hebt voor het vraagstuk waar je aan werkt en gelooft in je eigen product of dienst, kom je als ondernemer al heel ver. Specifiek voor vrouwen denk ik dat vooral je emotionele intelligentie helpt om je klant te begrijpen en mee te denken. Voor een nieuw programma als het GSP is geen budget begroot bij de klant, dus moet je op een creatieve manier meedenken hoe het intern verkocht kan worden, en hoe je extern voordeel kunt behalen.”

Welke mijlpalen heb je sinds jullie deelname aan de Accenture Innovation Awards bereikt?
“Drie weken na de uitreiking van de Innovation Awards heeft Astrid de TEDx-award gewonnen. De publiciteit en aandacht die hierbij kwamen kijken, gaven een grote positieve impuls – zowel voor het programma als voor onszelf. De erkenning van zowel Accenture als TEDx was bijzonder waardevol. Dat zij geloven in het concept geeft des te meer reden om door te gaan. Daarnaast heeft onze lancering met Tony’s Chocolonely plaatsgevonden en rond kerst hebben we een partnership met DHL Global Forwarding aangekondigd.”

Wat hebben je Tony’s Chocolonely kunnen bieden?
“De door Tony’s Chocolonely gebruikte cacaobonen zijn afkomstig uit Ghana en Ivoorkust, worden tot chocolade verwerkt in Antwerpen en vervolgens vanuit Rotterdam geëxporteerd naar Amerika. Voor hen was het een goede keuze om te beginnen met de verduurzaming van de lijn tussen Rotterdam en Amerika, zodat de repen duurzaam verscheept worden. Tony’s Chocolonely is een goed voorbeeld van een klant met wie we samen de businesscase ontwikkeld hebben.”

Kun je wat meer vertellen over het partnership met DHL Global Forwarding?
“DHL heeft zichzelf als doel gesteld om in 2050 emissievrij te zijn. Voorheen bood DHL-klanten twee opties op dat gebied: tegen betaling de producten op het efficiëntste schip verschepen, waardoor het brandstofverbruik en daarmee de uitstoot dalen, óf CO2-compensatie. Nu kan DHL aanbieden om containers volledig ‘groen’ te verschepen via The Goodshipping Program.”

Welk advies zou je geven aan de AIA18-deelnemers?
“Je eigen start-up succesvol maken is als een ijsberg. Aan de buitenkant is maar een puntje van alles wat gaande is te zien en er zijn vooral positieve geluiden te horen. Onder de waterspiegel moet je hard werken. Het is niet altijd het ene na het andere succes. Je wordt soms teleurgesteld of afgewezen, moet hard werken en volhardend zijn. Toch is juist dit topje van die ijsberg hetgeen waarvoor je zo hard werkt en wat het waard maakt. Leef je passie en ambities na en blijf in jezelf geloven.”

Dit is een artikel in de serie van de Accenture Innovation Awards dat ik schreef in samenwerking met Eline van Vliet.