-

Column: Retourtje Mars

De kolonisatie van Mars ligt veertig tot honderd jaar in de toekomst, maar topondernemer Elon Musk weet zijn plannen steeds beter tot de verbeelding te laten spreken. Binnen acht jaar wil de tech-miljardair dan ook de eerste mensen naar de rode planeet sturen. Tot die tijd is er nog genoeg werk aan de winkel. Want de ruimteraketten van SpaceX willen nog wel eens ontploffen.

Musk presenteerde enkele weken geleden z’n nieuwste ruimteschip, inclusief een vernieuwde raket. De shuttle moet honderd tot tweehonderd personen naar Mars vervoeren, met een reisduur van zo’n tachtig dagen. SpaceX hoopt uiteindelijk duizenden ruimteschepen tegelijk in orbit te hebben. Met dank aan de herbruikbare raketten die de schepen voortdurend van brandstof zouden moeten voorzien.

Musks ruimtereis, maar ook andere initiatieven, kosten momenteel rond de tweehonderdduizend dollar per persoon. Om de kosten te dekken wil SpaceX de Mars-missies vooral financieren met inkomsten uit het lanceren van satellieten en het vervoer van astronauten naar diverse ruimtestations. Een volgens sommigen iets te aanlokkelijk vooruitzicht wat desondanks de nodige financierders over de streep trekt.

Dat moet ook wel, want SpaceX wordt tot op heden geheel betaald door private investeerders. Ook Musk zelf heeft een flinke duit in de zak gedaan. En vorig jaar kreeg SpaceX nog één miljard dollar van Google Ventures, de investeringstak van Alphabet. Waardoor de bedrijfswaardering tot zo’n twaalf miljard dollar is opgelopen.

In de afgelopen jaren bleken meerdere ruimte-initiatieven overigens een loze belofte. Denk aan de crash van Richard Bransons Virgin Galactic toestel dat in de Mojave woestijn in Californië neerstortte. En waarbij twee piloten om het leven kwamen. Of het van oorsprong Nederlandse XCOR, dat beroemdheden als Doutzen Kroes en Armin van Buuren aan zich heeft weten te verbinden, maar ook een pas op de plaats heeft moeten maken. Desondanks is de interesse groot gezien het feit dat al tientallen mensen hebben ingetekend.

Hoe interessant het aanbieden van ruimtereizen ook is, in de praktijk is het erg lastig rendabel te krijgen. De tientallen crashes van raketten zorgen bovendien voor een bittere nasmaak. Voor de waaghalsen onder ons blijft het dus nog even afwachten. Desalniettemin is het natuurlijk een once in a lifetime avontuur. Met een ongekende adrenaline-rush. Want wie kan nou zeggen dat ie een Marsmannetje is geweest?

*) Deze column werd eerder gepubliceerd in het novembernummer van Emerce magazine (#153)

Deel dit bericht

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet op de site getoond